Ik ben een voedingskundige met een verslaving. Niet één om dramatisch over te doen (ik lig niet met een spuit slagroom onder een brug en ik bied mijn vrouwelijke diensten niet aan in ruil voor een shotje pepernoten), maar toch.

 

Ik kan behoorlijk lastig loskomen van suiker. Ik wil het wel, en af en toe lukt het (soms zelfs een jaar of twee), maar ik val toch steeds terug en vooral deze tijd van het jaar is echt lastig. En eigenlijk ben ik niet eens zo verslavingsgevoelig. Ik rook af en toe op een feestje maar heb totaal geen behoefte om tussendoor een sigaret op te steken; ik heb wel eens een pilletje xtc naar binnen gewerkt maar verder geen enkele behoefte aan hard gaan op maandagavond. En alcohol drink ik niet, omdat ik het gewoon niet lekker vind. Maar suiker, man. Als ik me onbespied waan en het is alleen tussen mij en de beslagkom... nou ja, u krijgt een beeld.

In de fout

Ik neem me vrij vaak (zo ongeveer iedere dag) voor om het niet te doen. En soms zit er een dag tussen dat ik 's avonds ineens besef dat ik geen korreltje suiker binnen heb gekregen die dag. Maar soms eet ik een half pak koekjes of (en) een brok chocola... ik beken. Daarna voel ik me niet fijn, wat verklaarbaar is want suiker geeft een piek-dal-effect in je energie (doordat na de suikerpiek een insulinepiek volgt die de bloedsuikerspiegel nét te ver doet dalen, zodat je je moe en vervelend voelt en zin krijgt in meer suiker).

Lief zijn voor jezelf is hip. Dus wat je verslaving ook is: scheld jezelf niet de huid vol als je er (weer) eens aan toegegeven hebt. Beloof jezelf dat je beter voor je lijf zal zorgen, maar wees niet te hard. En als je dan gedeprimeerd in een dal zit, en je niet opgewassen voelt tegen Grote Veranderingen, neem dan in ieder geval een heel klein stapje.

Doe wat je kunt

In mijn geval betekent dat kleine stapje het aanvullen van wat voorraden. Suiker vraagt vitaminen en mineralen om te verteren en ingezet te worden in het lichaam, maar het brengt die voedingsstoffen zelf niet mee. Daarom haalt je lichaam ze uit voorraad. Omdat je, als je een koekje aan het eten bent nu eenmaal niet tegelijkertijd een appel eet, betekent dat meestal dat je voorraden slinken. Da's vervelend, want van tekorten (bijvoorbeeld een chroomgebrek) kun je juist weer meer zin krijgen in suiker en andere slechte dingen.

Dus. Ik ben niet te streng, ik beloof geen Beterschap Voor Altijd, ik meld mezelf niet aan bij een kliniek (lukt trouwens niet, die behandelen alleen mensen met echte problemen). Maar ik slik wel een paar supplementen: een vitamine/mineralen-combi en een goede visolie. Dan vul ik in ieder geval even iets aan zodat ik niet verder in het 'gat' zak en mijn lichaam een deel geef van wat het echt nodig heeft. Da's beter dan niets, nietwaar? En morgen is er weer een dag. Wie weet, lukt het morgen zonder witte korrels, zonder koekjes en zonder chocoladeparfait.

Verslaving en behoefte

Stel, je gebruikt een beetje teveel van het één of van het ander. Wat heeft je lichaam dan het hardste nodig? Hieronder de dingen die je even aan moet vullen bij veel voorkomende verslavingen, maar ook al bij eenmalig gebruik:

• Suiker: mineralen (magnesium, chroom, mangaan, zink) en vitaminen (B-groep)
• Alcohol: vitamines uit de B-groep, C en E; mineralen (ijzer, kalium, zink, magnesium)
• Roken en blowen: Vitamine C en B(3), E, K en mineralen (ijzer, selenium, zink, magnesium), Omega-3-vetzuren
• Drugs algemeen: vitamine C, B, calcium, magnesium, aminozuren (glutamine, tyrosine)
• Chocola: magnesium, tryptofaan, liefde

Bron: /www.groenevrouw.nl

• Vorige
• Volgende