Extra lange nieuwsbrief van Lilian Ferru

 

Wil je deze nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen? Schrijf je dan in op de voorpagina van deze website

 

Lieve Jij,

Hè, hè, Sinterklaas is eindelijk terug naar Spanje. Mag ik je dan meenemen in mijn overdenkingen over wat ‘geloof’ is? Dat is natuurlijk omdat kerstmis steeds dichterbij komt. Dan kijk ik altijd in verbazing om me heen. Waar zijn we mee bezig? Is dit wérkelijk de bedoeling van een God die liefde is? Dit wordt een langere nieuwsbrief. Leestijd ongeveer 7 minuten.

Om te beginnen: wist je dat er 4.200 religies en spirituele stromingen op ons kleine planeetje zijn? Het aparte is, dat iedereen meent dat hij de waarheid in pacht heeft. De vijf grootste religies, zijn het Christendom, de Islam, het Hindoeïsme, het Boeddhisme, en het Jodendom. Elke religie baseert zich op een dik boek, dat door mensen is geschreven. Denk aan de Bijbel, de Talmoed, de Thora, de Koran, de Upanishads, de Veda’s, de Bhagavad Gita, om maar eens een paar geschriften te noemen.

Wat opvalt is dat er steeds richtlijnen zijn, over wat je wel en niet moet doen om tot God te komen. Bidden, vasten, knielen, onthouding, mediteren, vaak is het een hele waslijst. Soms zijn er zelfs kledingvoorschriften, alsof het dragen van een priesterkleed, een nonnenjurk, een boerka of keppel, iemand heiliger maakt. Godsdiensten met hun parafernalia, hun kledij, hun middeleeuwse gewaden, zijn veelal bedacht om indruk te maken op het klootjesvolk, het gepeupel. Net zoals rituelen. In bijvoorbeeld de katholieke kerk, staat de hostie (die we eten) symbool voor het lichaam van Christus en de wijn (die gedronken wordt) voor zijn bloed. Ik bedoel maar…dit is toch bizar?

Ook is er altijd een soort van devoot streven naar iets in de toekomst: de Hemel, het Paradijs, het Nirvana, het Walhalla. Of het ontstijgen van karma, het ego, de dualiteit, het rad van geboorte. We hebben het er maar druk mee. Toch vermoed ik, dat in de onderstroom, elke religie hetzelfde probeert te bereiken. Namelijk dat we goed doen, de gulden regel in acht nemen, tot inkeer komen, zodat we ooit in het beloofde land aankomen. Deze plek is natuurlijk alleen voor de uitverkorenen, voor degene die onberispelijk leven. Het lukt alleen niet zo goed. We zijn nog steeds in conflict en accepteren dat angst een onderdeel is van ons bestaan. Hoe kan dat, als we het in de basis met elkaar eens zijn dat God liefde is? Waar liefde is, kan angst niet bestaan.

Wat ik al helemaal niet begrijp, is het genadeloze. Als er twijfel bestaat over je toewijding, als je zogenaamd ongehoorzaam bent, als je niet leeft volgens de tien geboden, of de voorschriften, of de zuilen, dan behoor je tot de verdoemden. Ja, je leest het goed. Misschien word je berecht, gestenigd, uitgestoten of doodgezwegen. In het ergste geval zul je eeuwig branden in het vagevuur, in de hel. Met andere woorden: alleen de rechtvaardigen zullen deel uitmaken van een toekomstige wereld. Op z’n zachts gezegd, is dit toch minimaal een vorm van onderdrukking en bangmakerij. Wie bepaalt überhaupt wat rechtvaardig is? Zou God dat doen? Ik geloof er niks van.

Als ik, voor het gemak, kijk naar het Christendom, dan is er ook nog eens de duivel. De grote eindstrijd tussen goed en kwaad, waar we waakzaam moeten zijn voor valse messiassen en de trucjes van demonen. Oh, ik word daar altijd kregelig van. Alsof wij zwak zijn en een of andere externe kracht je kan beïnvloeden. Dergelijke leringen gaan meestal om geestelijke discipline, om te voorkomen dat het kwaad je in zijn greep krijgt. In de kern, zo wordt ons verteld, is de mens zondig. ‘Wie niet tot onze club behoort, is vast en zeker in de macht van satan’, zo wordt maar al te vaak door de uitverkorenen gedacht. Dan ga je vanzelf je medemens wantrouwen. Hoe leuk is dat? ‘Wacht maar tot de Dag des Oordeels komt!’ En dan is er nog het Armageddon, waar Jezus een hemels leger zal aanvoeren om de vijanden van God te verslaan. Er zullen wapens gebruikt worden, zoals hagel, aardbevingen, vuur, bliksem en ziekte. Hè? Dit klinkt als een horrorverhaal. Ik dacht dat God liefde is.

Maar dit is nog niet alles. Wee degene die tegen God rebelleert, Je zou zomaar uitgewist kunnen worden. Annihilatie heet dat. Dan zijn de goddelozen tot niets gemaakt. Wow. Staat er niet in het Evangelie dat Jezus de dood teniet doet en leven en onvergankelijkheid aan het licht brengt, (c2Tim.1:10)? Daarnaast: is de opstanding niet het bewijs van eeuwig leven? Denk nou niet dat ik een Bijbelkenner ben. Ik heb dit even gegoogeld.

Waarom moeten we ons steeds zo uitsloven? Ben ik niet genoeg zoals ik ben? Als God liefde is, dan is het toch raar om je een God voor te stellen die overgehaald moet worden om van zijn kinderen te houden? Dan gaan we allerlei toeren uithalen en ons opofferen. Dan leven we niet ons leven, maar volgen we de letter van de wet die door anderen is opgesteld. Niet voor niets smeet Jezus de farizeeërs uit de tempel. Men nam de regels zó letterlijk, dat er geen ruimte was om op je eigen unieke wijze tot een spiritueel besef te komen. Dan zijn we devoot uit angst. We worden schijnheilig.  

Hoe kan een volmaakte God mij als onvolmaakt scheppen? Dat klopt toch niet? Waar is de liefdevolle God? Hoe moet ik dat rijmen met; dat we naar Gods evenbeeld zijn geschapen? En hoe vaak wordt de menselijke maat niet op God geprojecteerd? Hij is de strenge doch rechtvaardige Vader. Hij straft en beloont. Hugh? Ik dacht dat liefde niet oordeelt en alles omarmt.

Als je het mij vraagt, legt de universele Vader (om maar in de christelijke termen te blijven) nooit enige vorm van formele verering of slaafse dienstbaarheid op. Iedereen die zich bewust is van het goddelijke, zal vanuit de vrije wil toegewijd zijn. Het is een innerlijke houding die je niet kunt afdwingen. Liefde is niet iets dat je kunt aankweken. Voor wie nog niet zover is, voor wie zelf nog voor godje wil spelen, is het gewoon een kwestie van leren. Dan mag je de nodige beproevingen meemaken, totdat je inziet dat liefde het enige antwoord is op álles. Dit is de leerschool die we het leven noemen. En al lerend ontdek je dat waar liefde is, ook vreugde en een intens medegevoel is.

Maar wat is God dan? We kunnen zeggen dat Hij de Allerhoogste, de Ultieme, het Absolute, het Oneindige, het Centrum van alle wezens, is. Maar ja, dat is zo abstract. Onze menselijke term ‘liefde’ schiet ook al in alles tekort. Is alomtegenwoordigheid te duiden? Alomtegenwoordig betekent altijd en overal, dus ook nú. Wij bestaan niet alleen in God, maar God bestaat ook in ons. Wij bepalen zelf in hoeverre we dit willen en kunnen toestaan. Maar ook als je gesloten en verkrampt bent, is er altijd liefde voor jou. Wat dat betreft zijn we net als een vis in het water, die geen idee heeft dat hij al in de oceaan is. Wij, met ons beperkte verstand, kunnen onmogelijk de oneindigheid bevatten of duiden.

Terwijl ik dit stukje schrijf, vraagt mijn katje Holy om aandacht. Ik pak haar op, duw mijn neus in haar vacht. Wat ze ook doet, aan de mat krabben, op de tafel springen, mijn liefde is oneindig. ‘Je bent al in het kattenparadijs en de Grote Heilige Kattengeest is altijd met jou’. Holy weet niets van religie. Soms is ze een beetje stout, maar meestal heel erg lief. Hoe dan ook, doet ze precies wat ze zelf wil. Ik kan roepen tot ik een ons weeg, als ze geen zin heeft om te komen dan gebeurt het niet. Dat is juist vertederend. Er is geen schuld, schaamte, zonde, straf, een kattenhel. Er wordt hoe dan ook van haar gehouden. Ze zoekt nergens naar en is in het hier en nu. De kat trekt zich nergens iets van aan.

Waarom zouden wij dat dan wel doen? Leef je leven, doe wat goed voelt voor jou. Ben jezelf trouw, spreek je waarheid. Laten we wel wezen, wat hebben religies ons gebracht? Waar is de vrede op aarde? Godsdiensten hebben de mensen onderling verdeeld. Christenen hebben meer mensen omgebracht, dan wie dan ook op aarde. Het boeddhisme kent geen god, het hindoeïsme kent er driehonderdduizend. De mens heeft altijd in conflict geleefd en allerlei ellende doorgemaakt, met angst, verdriet en eenzaamheid. We leven in verdeeldheid en verlaten ons in hoge mate op anderen die vanuit hun gezag ons vertellen hoe we onze problemen moeten oplossen. De goeroes en de priesters, ze weten écht niet meer dan jij. Uit angst hebben we verlossers bedacht. Gaan angst en geweld niet samen? Wat als jij gewoon in vrede bent? Welk effect heeft dat op iedereen?

Hoe zou het zijn als we voorbij de religies gaan en ons geloof transformeren in een diep weten? Dat is vrijheid. Denk je werkelijk dat God het met jou heeft verprutst? Dat jij niet waardig bent om tot Hem te komen? Neen, je bent groots, eeuwig, compleet. Als je alles wat je is aangepraat stript, dan blijf jij over. En jij bent prachtig, zo heilig, wist je het maar… ‘Eén met de Bron en niets anders!’, herhaalde Paul keer op keer. De Bron is liefde, jij bent liefde. Jouw lijntje met de Bron is de zelfliefde. Wat is dan de Bron? De ultieme intelligentie in jou weet dit heus. Het is niet te benoemen, dit gaat voorbij taal. Het is een groot mysterie. Wat als jij jezelf nu helemaal aanvaardt, zoals je nú bent?

En het kwaad dan? De stomme dingen die je hebt gedaan? Het zijn niet meer dan ervaringen om te leren dat liefde het enige antwoord is op alles. Je mag best dwalen, maar het brengt je geen geluk. Daar kom je dan vanzelf wel achter. Dan maak je opnieuw een keuze. We zijn allemaal opgevoed met verhalen, met Sinterklaas, met sprookjes, met onzin. Elk verhaal herbergt een probleem. We worden getraind om problemen te hebben. Telkens als zich een nieuw probleem aandient, wat onvermijdelijk gebeurt, probeert ons brein, dat toch al vol problemen zit, weer iets op te lossen. Tegenwoordig stapelen politici de ene na de andere crisis op elkaar. De wetenschap is het antwoord. Dat zijn de nieuwe goden. Waar zijn we het geloof in onszelf verloren? Waar op de tijdslijn, in de menselijke geschiedenis, zijn we onszelf kwijt geraakt? Hoe kunnen we onszelf hervinden?

Steek een kaars aan in de duisternis en er is licht. Het licht kent géén tegendeel. Dat is iets om dieper over na te denken. Het goddelijke woont in ons. Hier ligt de waarheid waar de mens al sinds tijden naar op zoek is. Die waarheid is in geen tempel, moskee, of kerk te vinden. Er leidt geen weg naar toe, behalve die van zelfkennis en herinnering. Dan is er dát wat eeuwig is. Dan kom je er achter dat jij inderdaad de Bron niet kunt verlaten en dat je altijd, waar je ook bent, leeft en beweegt in volmaakte heiligheid. Daar hoef je niets voor te doen. Dan gaat het er niet om of jouw God beter is dan de mijne. Dan weet je dat we allen ontstaan zijn uit dezelfde Bron. Dan gaan we voorbij álles!

Als er geen vragen meer zijn, dan komt de stilte.
Je zakt steeds dieper in jezelf.
Daar wacht de waarheid.

Voorbij álles, ben jij vrij.
Jij, die alleen maar het eigen mysterie hoeft te leven.
Voorbij álles is de Bron, omdat de Bron álles is, zo leerde Paul.

Dan is er alleen nog maar de Éne. 
Omdat jij één bent met heel de schepping.
Zo dichtbij… er is geen kloof.

Liefde kent geen afstand.
Als liefde naar liefde kijkt, is er alleen liefde.
Dat is álles…

Liefs Lilian

Angelfonds. Er zijn geen woorden om mijn dankbaarheid uit te drukken voor de donaties aan het Angelfonds. Geraakt en ontroerd ben ik door zoveel liefde, zoveel medeleven voor onze medemens. Ja, wij zijn de goddelijke kinderen van onze Goddelijke Vader. In ons leeft licht, liefde en vreugde. We schenken vanuit het vertrouwen dat wij overvloed zijn en ondertussen brengen we de boodschap van hoop, zodat het geloof in het goede niet verloren mag gaan. Dat is de reden waarom het Angelfonds is opgericht. We hebben al een aantal mensen mogen verrassen. Samen mogen we op ons pad een lichtspoor achterlaten. Samen verlichten we de wereld. Bij elke daad van mededogen juicht het universum en ik juich mee. We willen graag nog meer doen. Dankjewel alvast voor jouw gave!  

Jouw bijdrage wordt enorm gewaardeerd!

Spirituele Zaken Limburg
Bankrekening:
IBAN: NL31ABNA0492460078
BIC: ABNANL2A

(onder vermelding Angelfonds)

• Vorige
• Volgende