Opnieuw is het de New York Times die op 26 mei 2019 met een long read komt over ufo’s. Deze keer een piloot – eigenlijk meerdere piloten – van de Amerikaanse Marine die vertelt over zijn ervaringen met ufo’s. Op de bijgaande foto zit een jonge piloot aan een houten tafel. het is Luitenant Ryan Graves, die 10 jaar voor de Marine vloog op de F-18 Hornet.

———- het artikel in de New Yor Times ———————————————

WASHINGTON – De vreemde voorwerpen, waarvan er één leek op een tegen de wind in draaiende tol, verschenen bijna dagelijks vanaf de zomer van 2014 tot maart 2015, hoog in de lucht boven de oostkust. Marinepiloten rapporteerden aan hun superieuren dat de objecten geen zichtbare motor- of infrarooduitlaatpluimen hadden, maar dat ze 10.000 meter en hypersonische snelheden konden bereiken.

“Deze dingen waren er de hele dag”, zei luitenant Ryan Graves, een F/A-18 Super Hornet-piloot, die 10 jaar bij de marine heeft gewerkt en die zijn waarnemingen aan het Pentagon en het Congres heeft gemeld. “Een vliegtuig in de lucht houden vereist een aanzienlijke hoeveelheid energie. Met de snelheden die we hebben waargenomen, is 12 uur in de lucht 11 uur langer dan we zouden verwachten”.

Eind 2014 had een Super Hornet-piloot een bijna-botsing met een van de objecten en werd er een officiële melding van het incident gemaakt. Sommige van dergelijke incidenten zijn op video vastgelegd, waaronder een incident dat begin 2015 is opgenomen door de boordcamera van een vliegtuig dat een object laat zien dat over de oceaan vloog, terwijl piloten zich afvragen waar ze naar zitten te kijken.

“Wow, wat is dat, man?” roept men uit. “Zie het vliegen!”

Video’s gefilmd door marinepiloten tonen twee ontmoetingen met vliegende objecten. Eentje werd vastgelegd door een camera van een vliegtuig voor de kust van Jacksonville, Fla., op 20 jan. 2015. Die beelden, eerder gepubliceerd maar met weinig context, tonen een object dat kantelt als een tegen de wind in draaiende tol. Een piloot verwijst naar een vloot objecten, maar er zijn geen beelden van een vloot vrijgegeven. De tweede video werd een paar weken later opgenomen. Beelden van de U.S. Department of Defense

Niemand van het Ministerie van Defensie zegt dat de objecten buitenaards waren, en deskundigen benadrukken dat er in het algemeen aardse verklaringen voor dergelijke incidenten kunnen worden gevonden. Luitenant Graves en vier andere marinepiloten, die in interviews met The New York Times zeiden dat ze de objecten in 2014 en 2015 tijdens trainingsmanoeuvres, vanaf het vliegdekschip Theodore Roosevelt van Virginia naar Florida zagen zagen, doen geen beweringen over hun herkomst.

Maar de objecten kregen alle aandacht van de marine, die eerder dit jaar nieuwe geclassificeerde richtlijnen stuurde [aan hun piloten] voor het melden van wat de militairen onverklaarbare luchtfenomenen of ongeïdentificeerde vliegende objecten noemen. Joseph Gradisher, een woordvoerder van de Marine, zei dat de nieuwe richtlijnen een update van de instructies waren die in 2015, na de Roosevelt-incidenten, aan de vloot werden meegegeven.

“Er waren een aantal verschillende rapporten,” zei hij. “Sommige gevallen zouden commerciële drones kunnen zijn geweest”, aldus Gradisher, maar in andere gevallen “weten we niet wie dit doet, we hebben niet genoeg gegevens om dit op te sporen. De bedoeling van het bericht aan de vloot is dus om geactualiseerde richtlijnen te geven voor het melden van vermoedelijke penetraties van ons luchtruim.”

De waarnemingen werden gemeld aan het schimmige, weinig bekende Advanced Aerospace Threat Identification Program van het Pentagon, dat de radargegevens, de videobeelden en de getuigenverslagen van de hoge officieren van de Roosevelt heeft geanalyseerd. Luis Elizondo, een militaire inlichtingenambtenaar die het programma leidde tot zijn ontslag in 2017, noemde de waarnemingen “een opvallende reeks van incidenten”.

Het programma, dat in 2007 begon en grotendeels werd gefinancierd op verzoek van Harry Reid, de Democraat van de staat Nevada die destijds de leider van de senaatsmeerderheid was, werd in 2012 officieel beindigd toen het geld ervoor op was, aldus het Pentagon. Maar de Marine zei onlangs dat het momenteel militaire rapporten van ufo’s toch onderzoekt. Luis Elizondo en andere deelnemers zeggen dat het programma – delen ervan blijven geheim – is voortgezet in een andere vorm. Onderdeel van het programma was ook de studie van een video met daarop een witachtig ovaal object dat beschreven werd als een enorme Tic Tac, ongeveer ter grootte van een commercieel vliegtuig. Dat object werd in 2004 gezien door twee gevechtsvliegtuigen van de marine voor de kust van San Diego.

Leon Golub, astrofysicus van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, zei dat de mogelijkheid van een buitenaardse oorzaak “zo onwaarschijnlijk is dat het concurreert met veel andere weinig waarschijnlijke maar meer alledaagse verklaringen“. Hij voegde eraan toe dat “er zoveel andere mogelijkheden zijn – foutjes in de code voor de beeld- en beeldschermsystemen, atmosferische effecten en reflecties, neurologische overbelasting door de vele indrukken [op de piloot] tijdens hogesnelheidsvluchten“.

Luitenant Graves kan nog steeds niet verklaren wat hij gezien heeft. In de zomer van 2014 maakte hij samen met Luitenant Danny Accoin, een andere Super Hornet-piloot, deel uit van een eskader, de VFA-11 “Red Rippers” van Naval Air Station Oceana, Va. Dat was een training voor een missie naar de Perzische Golf. Luitenants Graves en Accoin spraken met naam en toenaam met The Times over de objecten. Drie andere piloten van het eskader spraken ook met The Times hierover, maar deden dat anoniem.

Luitenants Graves en Accoin verschijnen, samen met oud-gedienden van Amerikaanse inlichtingendiensten, in een zes-delige History Channel serie, “Unidentified: Binnen Amerika’s U.F.O. onderzoek,” dat vanaf vrijdag wordt uitgezonden. The Times heeft afzonderlijke gesprekken gevoerd met de belangrijkste deelnemers.

De piloten begonnen de objecten op te merken nadat hun radar uit de jaren tachtig van de vorige eeuw was opgewaardeerd tot een meer geavanceerd systeem. Toen het ene jachtvliegtuig na het andere de nieuwe radar kreeg, begonnen de piloten de objecten op registreren, maar ze negeerden ze omdat ze dachten dat het valse radarsporen waren.

“Mensen hebben al tientallen jaren vreemde dingen gezien vanuit hun militaire vliegtuigen”, zei Luitenant Graves. “We doen zeer complexe missies, van 10.000 meter naar beneden duiken. Het zou nogal wat zijn als er daar hoog in de lucht nog meer is.” Maar hij zei dat de objecten niet weggingen en dat ze op 10.000 meter, 7.000 meter en zelfs op zeeniveau verschenen. Ze konden versnellen, vertragen en dan hypersonische snelheden bereiken.

Luitenant Accoin zei dat hij twee keer interactie had met de objecten. De eerste keer was nadat hij het object op zijn radar had opgepikt. Hij stelde vervolgens zijn vliegtuig in om er precies onder te gaan vliegen. Toen hij er volgens zijn radar precies 300 meter onder vloog, ontdekte hij dat hij het object met zijn helmcamera niet kon zien, hoewel dat wel  had gemoeten. De radar gaf aan dat het object er desondanks toch was.

Een paar dagen later zei luitenant Accoin dat een trainingsraket van zijn jet op het object was gelocked en dat zijn infraroodcamera het ook had opgepikt. “Ik wist dat ik hem had, ik wist dat het geen valse melding was,” zei hij. Maar toch, “Ik kon het niet met het oog zien.” Op dat moment dachten de piloten allemaal dat de objecten deel uitmaakten van sommige geheime en zeer geavanceerde droneprogramma’s.

Maar toen begonnen de piloten de objecten dus ook met het ook te zien. Eind 2014 zei Luitenant Graves dat hij terug was op de basis in Virginia Beach toen hij een squadronmaatje tegenkwam die net was teruggekeerd van een missie “met een verbijsterende blik op zijn gezicht”. Hij zei dat de woorden van zijn collega hem verbijsterden: “Ik heb bijna een van die dingen geraakt”.

De piloot en zijn begeleider vlogen in tandem ongeveer 30 meter van elkaar over de Atlantische Oceaan ten oosten van Virginia Beach toen er iets tussen hen door vloog, vlak langs de cockpit. Het leek volgens de piloot op een kubus in een bol. De schrik vanwege dit incident zat er goed in, reden dat men besloot het te melden middels een luchtvaartveiligheidsrapport, aldus Luitenant Graves.

Geschokken en ook boos door dit bijna-ongeluk, zeiden hij en de andere geïnterviewde piloten, raakte de piloten in het squadron ervan overtuigd dat de objecten geen onderdeel waren van een geheim droneprogramma. Men redeneerde dat andere overheidsambtenaren zouden hebben geweten dat er gevechtspiloten in het gebied aan het trainen waren. Men zou geen drones hebben gestuurd om hen daarmee in gevaar te brengen.

“Het veranderde van een mogelijk geheim droneprogramma in een groot veiligheidsrisico,” zei Luitenant Graves. “Het was een kwestie van tijd zijn voordat iemand ermee in botsing  zou komen”. Wat vreemd was, zeiden de piloten, was dat de video toonde dat de objecten konden versnellen tot hypersonische snelheden, vervolgens plotselinge konden stoppen of met hoge snelheid direct een bocht konden inzetten – iets dat volledig buiten de fysieke grenzen van een menselijke bemanning ligt.

“Je gaat niet dood aan snelheid,” zei luitenant Graves. “wel aan plotseling stoppen of versnellen.” Op de vraag wat ze dachten dat de objecten waren, weigerden de piloten te speculeren.

[ufo’s gezien door de Mexicaanse luchtmacht]

“We hebben helikopters die kunnen stilhangen,” zei luitenant Graves. “We hebben vliegtuigen die op 10.000 meter kunnen vliegen en aan de grond.” Maar “combineer dat alles in één of ander voertuig zonder straalmotor, zonder uitlaatpluim.”

Luitenant Accoin zei tot slot, “dat we hier zijn om ons werk te doen, excellent werk, niet om sprookjes te verzinnen.”

In maart 2015 verliet de Roosevelt de kust van Florida en vertrok naar de Perzische Golf als onderdeel van de door de Amerikanen geleide missie tegen de Islamitische Staat in Irak en Syrië. Dezelfde piloten die de vreemde objecten voor de oostkust zagen, werden al snel ingezet voor bombardementen op Irak en Syrië.

De incidenten namen af nadat ze de Verenigde Staten verlieten, zeiden de piloten.

———- aldus de New York Times ———————————–

Nog een enkele opmerking. De NYT moet – of kan niet laten – om nog een ‘wetenschapper’, een kamergeleerde van Harvard, iets te laten mompelen over ‘oneindige triviale andere verklaringen….’, om er aan toe te voegen dat ‘de arme piloten zoveel indrukjes krijgen tijdens het vliegen, dat ze waarschijnlijk dingetjes niet goed hebben gezien…’ Je vraagt je af of deze mensen wel eens met een getrainde waarnemer hebben gesproken. Er zijn er vele duizenden te vinden, dus hoe moeilijk kan het zijn… Zo’n miskenning van de zwaar getrainde nuchtere gevechtspiloten, voor wie het van levensbelang is om geen fouten te maken en dus om goed waar te nemen; die getraind zijn om alles wat er aan spullen in de lucht kan zitten te herkennen – ook van levensbelang; die de meest geavanceerde apparatuur tot hun beschikking hebben, etc. etc. is werkelijk ongelooflijk en bovendien extreem onwetenschappelijk.

Begin mei 2019 lezen we bij LiveScience dat men bij de US Navy ufo’s wel wil blijven onderzoeken maar dat men dat toch liever geheim houdt… Is er nog iemand die denkt dat er na bijna 120 jaar moderne luchtvaart er in de lucht nog ‘dingen’ zijn waarvan men niet weet wat het is? Hebben die mensen dan enig idee hoeveel er gevlogen wordt? Hoeveel luchtverkeersleiders het vliegverkeer in de gaten houden? Of denken ze dat de meteorologen nog nieuwe weerfenomen moeten ‘ontdekken’?

Skeptici schermen nogal eens met Ockhams Scheermes – een diskwalificerend anti-ufo-wapen om hun gelijk te halen dat ufo’s onzin zijn en zeker niet buitenaards: dat de eenvoudigste verklaring meestal de enige juiste verklaring is. Ik heb goed nieuws voor hen: “De buitenaardse hypothese is wetenschappelijk gezien de meest waarschijnlijke.” Dit was de conclusie van het Franse Cometa-rapport [hier in Nederlandse vertaling], onderzoek van militairen en wetenschappers uit 1999, gedaan onder voorzitterschap van Luchtmachtgeneraal Dennis Letty, na de bestudering van 500 wereldwijde ufo-dossiers. Dat is tot nu toe nog steeds de eenvoudigste en beste verklaring van het ufo-fenomeen en het zou de wetenschap sieren daar eens rap mee aan de slag te gaan. De werkelijke oplossingen voor Energie en Transport (met hoofdletters) ligt daar voor het oprapen namelijk.

En stel dat het niet buiten-aards is maar geheim-aards? Dan moet men die spullen rap delen met de hele mensheid zodat we er allemaal plezier aan kunnen beleven en we de planeet en elkaar niet langer hoeven te vernietigen. Zou daar nu de weerstand zitten: hebzucht?

Bron: www.coenvermeeren.nl