The Wisdom of Near-Death Experiences

bde2Dr. Penny Sartori werkte jarenlang op de intensivecareafdeling van een ziekenhuis in Wales. Ze verzamelde ervaringen van patiënten die bijna-doodervaringen hebben gehad.

 

De verhalen kwamen veelal overeen: mensen zagen familieleden die lang geleden waren overleden en bevonden zich in een tunnel die hen naar het licht leidde.

Dr. Sartori heeft de ervaringen gebundeld in een boek, ‘The Wisdom of Neart-Death Experiences’, waarin ze veel voorbeelden geeft van bijna-doodervaringen.

Groot effect

“Deze ervaringen zijn echt en vanwege de ontwikkelingen in de gezondheidszorg zullen steeds meer mensen een bijna-doodervaring krijgen,” zei ze. “Ze hebben een groot effect op mensen, die vaak hun leven aan zich voorbij zien gaan.”

Er zijn ook gevallen bekend van mensen die voor de bijna-doodervaring aan een serieuze ziekte leden en nadien helemaal herstelden. Dr. Sartori ontdekte dat patiënten zich vaak konden herinneren wat artsen deden of zeiden, hoewel de apparatuur liet zien dat ze geheel buiten bewustzijn waren.

Ook kinderen hebben bijna-doodervaringen. Het medische tijdschrift Critical Care Medicine schreef over een zes maanden oude baby die in het ziekenhuis bijna stierf aan een serieuze ziekte. Drie jaar later kreeg de jongen te horen dat zijn oma stervende was. Hij vroeg daarop aan zijn ouders: “Ging ze door de tunnel om God te ontmoeten?”

Park

Het 4-jarige zoontje van een Britse soldaat stierf bijna na een darmblokkade, maar wist uiteindelijk te herstellen. Enige maanden later vroeg de soldaat op zijn vrije dag aan zijn zoon wat hij wilde gaan doen. De jongen reageerde: “Ik wil weer naar ‘dat park’.”

Toen zijn vader hem vroeg welk park hij bedoelde zei hij: “Dat park waar ik kwam toen ik in het ziekenhuis door de tunnel ging. Er was een park met veel kinderen en schommels, met een wit hek eromheen. Ik probeerde over het hek te klimmen, maar een man hield me tegen en zei dat ik nog niet mocht komen. Hij stuurde me terug door de tunnel en ik was weer terug in het ziekenhuis.”

Bron: niburu.nl

 

Top