Als je in deze tijd al zover bent dat je van jezelf kunt zeggen dat je in je kracht staat, kan het soms zomaar ineens weer mis gaan.

 

De veelgehoorde ‘klacht’ is dan dat jij eindelijk wel krachtig bent geworden door te weten wie je bent en wie je niet meer bent, maar dat de buitenwereld daar blijkbaar geen boodschap aan heeft. En dan heb je ineens een probleem.

Het is zeker zo dat we in deze fase allemaal onze eigen route lopen. De één blijft wat langer dralen in het oude stuk en de ander zit ineens in hetzelfde proces als jij. Of die ander is je voorbij geraast zodat je die uit het oog bent verloren. Over het algemeen kunnen we namelijk van deze overgangsfase zeggen dat dit een dermate individueel proces van groei is, dat je je een eenzame roepende in de woestijn voelt en dat je de enige lijkt te zijn met deze nieuwe inzichten.

Probeer dan eens op je dieperliggende overtuigingen te letten. En die komen aan de oppervlakte door het taalgebruik en het kan je bewust maken van de ‘macht’ die de omgeving nog over je heeft.

Zo is het woord ‘nee’ nog voor velen een moeilijk uit te spreken woord. Als kind zaten we ooit in een fase waarin alles ‘nee’ was, zelfs als je je lekkerste snoepgoed kreeg aangeboden. Dat was in de zogeheten ‘nee-fase’, het ontdekken van je eigen identiteit. En ineens leren we het vanuit beleefdheid af om dat woord regelmatig te gebruiken. En als we het dan eindelijk geleerd hebben, komt er een heel verhaal achteraan. ‘Nee, ik kom niet, want ik kan niet, ik zou wel willen en misschien probeer ik het nog wel, maar…’ omdat je ziet dat de ander teleurgesteld is. Die ene kleine komma achter dit ‘nee’ maakt het grote verschil.

‘Nee, omdat …’ geeft namelijk een opening voor de ander. Die kan hiermee nog wel een oplossing bedenken voor jouw reden om niet te komen, zodat je alsnog wel kunt komen. En dan heb jij het gevoel dat je gemanipuleerd wordt en niet meer in je kracht staat. Wat als je gewoon zegt: Nee, punt! Dat vinden we bot klinken en we hebben het gevoel dat we het moeten uitleggen, in de hoop er begrip voor te krijgen. En juist dat begrip kun je vaak vergeten en dan zit je in de klem. Waarom moet je uitleggen dat je iets niet wilt? Dat je in dat geval voor jezelf kiest?

Een ander voorbeeld wat ik vaak hoor: ‘Ik zou eigenlijk nog graag iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Het woord eigenlijk en dan ook nog voorafgegaan door zou is dan voor mij een signaalwoord dat laat zien dat je niet in je kracht staat. Hoe klinkt het als je het zo zegt: ‘ik wil nog iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Daar spreekt voor mij uit dat dat nog wel een vervolg zal krijgen en dat je dat dus ook echt wel gaat doen. Krachtig en sterk. Ik ‘zou eigenlijk nog graag iets anders gaan doen’ zegt namelijk dat je het wel wilt, maar dat je denkt dat het toch niet gaat lukken. Het is feitelijk al uitgesloten dat die kans er nog komt. Er zit een voorbehoud in dat woordje ‘eigenlijk’. Het werkt ontkrachtend. Een duidelijke innerlijke (negatieve) overtuiging die zichzelf met dat ene woordje verraadt.

Nog eentje die ik regelmatig te horen krijg. ‘Als dát en dát gebeurt kan ik dat ook eindelijk gaan doen.’ Zeg het zelf maar, sta je dan in je kracht, of geef je de ‘macht’ weg aan de buitenwereld en de omstandigheden? Het zou je krachtiger doen voelen als je zegt: ‘ongeacht of dat en dat gebeurt, ik vind een manier om dat eindelijk te gaan doen’. Dan klinkt het als: ‘is het niet linksom, dan is het rechtsom!’ Dat is pure power! En die innerlijke overtuiging zal je absoluut gaan helpen om het ook te manifesteren.

Dit zijn een paar voorbeelden die je laten zien dat de kracht van het woord een zelfstandige energie in zich draagt die al dan niet bepaalt of je werkelijk in je kracht staat en iets kunt laten slagen. Dus als je je afvraagt waarom de dingen niet lukken zoals je ze wenst, terwijl je keihard hebt gewerkt om jezelf te kunnen zijn, kijk dan eens naar je overtuigingen. Spoor ze op door eens naar jezelf te luisteren als je tegen anderen spreekt.

Zeg ‘nee’ als je nee bedoelt, gebruik woorden als ‘ik wil, en ik ga’, in plaats van ‘ik zou willen’ en ‘ik wil gaan’. En als je je daar dan toch bewust mee bezig houdt omdat je op zoek bent naar je werkelijke gedroomde toekomst, vervang dan ook nog even dit laatste woordje van drie letters. Al zijn het maar drie letters, qua energie is het een wereld van verschil; zeg dan niet langer: ik ‘doe’, maar vervang dat door: ik ‘ben’.

Bron: www.gewoon-nieuws.nl/

 

• Vorige
• Volgende