Inzicht 18 van 22:

Oplossing van het Misverstand
over de Ziel, dat luidt:

“De Ziel is Onsterflijk”

De meeste religies onderwijzen dat de mens een ziel heeft, en dat zij onsterflijk is. Dat eerste wordt ook beweerd door de vedische wetenschappen. Maar de visie op de onsterf-lijkheid van de ziel horen we op een meer genuanceerde manier te bekijken. Wat is de ziel precies? De ziel is een volledige mens, maar dan op energetisch niveau. De ziel kan begrepen worden als een lichtlichaam: een compleet lichaam met alles erop en eraan, maar dan gemaakt van licht! Wanneer we gelukkig zijn – en al helemaal wanneer we verliefd zijn – dan straalt dat licht door in ons fysieke lichaam! We voelen ons bezield en we verkrijgen een “stralende persoonlijkheid”.

Wanneer de ziel het lichaam verlaat, dan noemen we dat “sterven”. In werkelijkheid sterft de mens niet, maar leeft hij of zij voort als lichtwezen in een soort “parallelle wereld” die ook gemaakt is van licht. Je kunt van de ziel spreken als een energetisch lichaam, dat thuis hoort in een energetische wereld. Er zijn veel niveaus van energetische werelden. Deze vormen de blauwdruk voor de grofstoffelijke wereld. De grofstoffelijke wereld, waar onze aarde deel van uitmaakt, is te vergelijken met de top van een ijsberg; dat deel van de manifeste schepping dat grofstoffelijk is en daardoor zichtbaar is voor grofstoffelijke ogen.

Ons grofstoffelijke lichaam is samengesteld uit de grofstoffelijke atomen van moeder aarde. Ons lichtlichaam is samengesteld uit de uiterst fijnstoffelijke lichtatomen van de lichtwereld. Onze ziel is dus niet “van hier”, en daarom hebben bezielde mensen het gevoel: “Ik ben wel in deze wereld, maar niet van deze wereld … De energetische werelden waar de zielen vandaan komen worden door religies hemelen genoemd.

Onze individuele ziel wordt geboren in een wereld van licht en daarom heeft zij haar werkelijke thuis in een lichtwereld. Sommige zielen echter hebben het natuurlijke verlangen te incarneren in de grofstoffelijke wereld, bij voorbeeld op onze aarde. Waarom zou een lichtlichaam willen incarneren in een aards lichaam? Om twee belangrijke redenen. Ten eerste is het leven op aarde uiterst interessant, vol afwisseling en een veld van alle mogelijkheden! Ten tweede biedt het aardse bestaan de fabuleuze mogelijkheid een waardevol soort meesterschap te ontwikkelen: meesterschap over materie.

De kunst die de ziel van nature wil meesteren is het handhaven van haar innerlijke geluksbesef, ook als zij wordt geconfronteerd met de vele uitdagingen en afleidingen van het aardse bestaan. De Essentie van de ziel is een oceaan van gelukzaligheid. De Essentie van de ziel is absoluut gelukzaligheids bewustzijn. (In het Engels: Absolute Bliss Consciousness – dat ik graag noem: het ABC van het Leven.) Wanneer wij als  mens dit essentiële niveau kunnen her-inneren en blijvend ervaren, dan gaan we spontaan leven vanuit dit geluksbesef en dan ontstaat automatisch (atma-matisch) een hemels leven op aarde. Dit is sowieso de kosmische bedoeling. Dit is het Plan van de kosmische Creatieve Intelligentie. Dit is het Plan, waar elke ziel bewust of onbewust aan meewerkt.

Bepaalde zielen hebben veel levens als mens op aarde doorgebracht, andere zielen hebben nog maar weinig aardelevens ervaren. Daarom spreken we van oude en jonge zielen. Hoe meer een ziel haar ervaring van innerlijk geluk kan handhaven hier op aarde, des te meer werkt zij mee aan het kosmische plan, dat als doel heeft een hemelse conditie hier op aarde te manifesteren. (Vergelijk Jezus’ visie: “Uw rijk kome, uw wil geschiede op aarde …”) Wanneer we dit als mens eenmaal weten, dan kunnen we ons op dit doel afstemmen, en voelt ons leven op aarde steeds meer bezield aan. Zo worden we gelukkig, liefdevol en wijs.

Het wezen, de uiteindelijke Essentie van ons mensen is dus niet onze ziel maar het absolute, universele en gelukzalige Zelf! (De vedische wetenschap noemt dit Zelf van alle wezens “Atma”, of ook wel “Paramatma”, letterlijk: het hoogste Zelf). Deze bewuste Essentie horen we niet te verwarren met onze ziel! Ons ware Zelf is absoluut gelukzaligheids bewustzijn, terwijl onze ziel een energetisch lichaam is, waarmee wij ons Zelf kunnen uitdrukken! Onze ziel, die als lichtlichaam haar thuisbasis heeft in werelden van licht, is van zulk een perfectie, dat zij miljoenen of zelfs miljarden jaren kan blijven leven. Een wijze Indiase Guru grapte een keer, dat we als ziel een wedstrijd kunnen aangaan met het manifeste Universum: kijken wie het langst kan blijven bestaan. De ziel is dus een lichaam waarmee wij onszelf als individu kunnen manifesteren, en gedurende miljoenen (miljarden?) jaren ervaringen kunnen opdoen in de vele niveaus die het relatieve bestaan te bieden heeft.

Onze ziel blijft dus inderdaad leven nadat ons grofstoffelijk lichaam het loodje heeft gelegd. Dit feit gaf menigeen aanleiding om te geloven dat de ziel onsterflijk is en eeuwig leeft. Wanneer we echter subtieler leren te kijken, dan zien we in dat de ziel – hoe perfect zij ook is samengesteld – een relatief organisme is. En … wat ooit samengesteld werd, zal ooit weer uiteenvallen in zijn samenstellende delen, zoals ook Boeddha onderwees. (Zie inzicht 16) Wat blijft er uiteindelijk nog van ons over …?  WIJ blijven over! Ons ware Zelf, onze ware identiteit blijft bestaan! WIJ blijven bestaan! WIJ als Bewustzijn zijn onsterflijk, maar de individuele lichamen die we bezielen niet! Op het niveau van ons gemeenschappelijke ware Zelf is de vreugde volkomen, daar we op dat niveau van bewustzijn ervaren dat we één zijn met Al Wat Bestaat!

In de loop van eonen, na vele levens op planeet aarde te hebben geleefd, worden we er langzaam maar zeker van doordrongen dat we één zijn met ons ware Zelf – dat uit zuiver bewustzijn bestaat en de Essentie is van alles en iedereen! In de traditionele religies wordt deze alomtegenwoordige Essentie God, Allah, Shiva, Tao etc. genoemd. Een mooie moderne naam voor deze Bron en Essentie van Al Wat Bestaat vind ik: kosmische Creatieve Intelligentie. Vroeger of later leren we de uiteindelijke waarheid in te zien dat onze ware Identiteit niets persoonlijks is, maar Bewustzijn als zodanig; absoluut gelukzaligheids Bewustzijn.

Ook als mens, levend op aarde, is het heel goed mogelijk dat we gaan beseffen dat we niet ons lichaam zijn, dat we niet onze geest zijn en dat we niet onze ziel zijn! We hoeven daarvoor slechts onze aandacht te richten op de bron van onze gedachten, op de bron van ons Ik-besef: bewustzijn als zodanig, ons ware Zelf. Zodra we Bewustzijn als zodanig ervaren, dan beseffen we automatisch (atma-matisch!), dat WIJ dit ZIJN! Dit wordt Zelfrealisatie genoemd: de realisatie dat we Bewustzijn ZIJN en dat we meerdere lichamen HEBBEN. (grofstoffelijk lichaam, mentaal lichaam en lichtlichaam).

Op een gegeven moment zijn we zozeer van het eenvoudige, eeuwige feit doordrongen, dat we één zijn met de kosmische Creatieve Intelligentie, dat we zelfs ons meest subtiele en meest sublieme individuele lichaam, onze ziel, met alle plezier loslaten – transcenderen – en voor eeuwig onze eenheid met het Goddelijke Bewuste Zijn beseffen. De golf is weer één geworden met de Oceaan. Vroeger of later wordt elke tijdelijke golf weer één met zijn oorsprong, de onbegrensde, eeuwige oceaan.

Conclusie om te bewaren in je hart: Onze individuele ziel is een tijdelijke uitdrukking van het eeuwige, absolute en universele gelukzaligheids bewustzijn. Zij kan weliswaar heel lang leven, maar is niet onsterflijk. Alleen JIJ bent onsterflijk, niet jouw ziel-geest-lichaam systeem!

Met deze diepgaande analyse van de ziel en zijn goddelijke Oorsprong en Essentie hebben we automatisch het boeddhistische misverstand opgelost, dat ons wil doen geloven dat er geen ziel bestaat, én we hebben het christelijke misverstand opgelost dat ons wil doen geloven dat de ziel eeuwig is. Zo ervaren we maar weer: weten is beter dan geloven!

© Drs. Frans Langenkamp www.selfrealisation.net
Meer inzichten in de ziel en onze gelukzalige Essentie vind je
in de audio cursus: Het ABC van het Leven.

unsubscribe