Rani Savitri, het leven zal een dans zijn, een grote vreugde zijn
Prachtige tekst van Rani Savitri, over dat het paradijs op aarde mogelijk is.
In Japan heeft men bomen van vierhonderd, vijfhonderd jaar oud en ze zijn maar dertig centimeter hoog.
Men plant een boom in een aarden pot, zonder bodem. Als de wortels eronderuit komen en proberen om de aarde te bereiken, worden ze telkens afgesneden.
Vijfhonderd jaar lang snijdt een familie, van generatie op generatie, steeds weer de wortels af.
De boom zal misschien duizenden jaren leven, maar zal nooit bloesem geven, zal nooit tot bloei komen.
Hetzelfde wordt met mensen gedaan, overal ter wereld.
De wortels van mensen worden vanaf het eerste begin afgesneden. Voor bijna alles.
Elk kind moet gehoorzaam zijn. Men geeft hem niet de kans om voor zichzelf te denken. Of hij ja of nee tegen je wil en mag zeggen.
Men laat hem niet voor zichzelf denken.
Men laat hem niet zelf beslissen.
Men geeft hem geen verantwoordelijkheid.
Men neemt de verantwoordelijkheid weg.
Men neemt zijn vrijheid weg.
Men neemt zijn individualiteit weg.
Men leert hem op anderen gericht te zijn.
De ouders beslissen en het kind moet onvoorwaardelijk gehoorzaam zijn.
Het gehoorzame kind wordt gerespecteerd, maar dit geeft zoveel gevolgen dat men hem compleet vernietigt. Men snijdt zijn wortels af.
Hij wordt oud, maar niet geestelijk volwassen. Hij wordt ouder, maar er komt geen bloei en er komen geen vruchten. Hij leeft, maar zijn leven wordt geen dans, wordt geen lied, hij zal zich niet verheugen.
Men heeft de fundamentele mogelijkheid vernietigt van alles wat hem tot mens maakt, een individu, authentiek, oprecht.
Men heeft alle mogelijkheden vernietigt van alles wat hem een bepaalde integerheid geeft. Een kind dient zelf na te leren denken, dient zelf te begrijpen wanneer iets juist is of onjuist. Dient zelf te leren wat goed is en wat slecht is, wat waar is en wat niet waar is. Niet omdat hij het zo heeft geleerd, uit angst om ongehoorzaam te zijn, uit angst om niet gerespecteerd te worden. Niet uit angst om straf te krijgen. Een kind mag nee zeggen, een kind mag ja zeggen.
Door zijn wortels af te snijden heeft men hem kreupel gemaakt.
Gehoorzaamheid maakt de mens kreupel, hij mag geen nee zeggen, hij mag niet zelf nadenken. Wanneer een mens geleerd heeft gehoorzaam te zijn, en dat hebben vrijwel alle mensen geleerd, dan durft een mens geen nee meer te zeggen en is de ja altijd zonder betekenis. De mens is als een machine geworden en doet wat hem is geleerd, wat hem wordt opgedragen.
Gehoorzaam zijn, volgzaam zijn, gerespecteerd worden, meelopen met de kudde, aardig gevonden willen worden, geen nee durven zeggen, geen eigen mening hebben, niet weten wie men werkelijk is, niet groeien in bewustzijn, slaafs zijn, niet zelfstandig kunnen nadenken.
Dit zet zich gedurende het leven voort.
Eerst moet het kind thuis gehoorzaam zijn, dan op school, dan op het werk, dan in het huwelijk. Het is een gevangenis, maar men weet het niet. Men is onwetend.
Het is zodanig in deze wereld gesteld, dat om vrij te kunnen zijn, om vanuit jezelf te denken, om vanuit je eigen bewustzijn beslissingen te nemen, om vanuit je eigen geweten te handelen, dit je bijna onmogelijk wordt gemaakt.
Overal...bij familie, op school, het werk, in het gezin, bij een kerk, een tempel, waar dan ook... overal wordt van je verwacht gehoorzaam te zijn.
Er wordt van je verwacht te luisteren, mee te doen met iedereen, te zijn net als iedereen. Continu wordt de mens naar buiten gezogen, middels het nieuws, middels het bezig zijn met anderen, met de politiek, het koningshuis, met wat dan ook. Men wordt geacht mee te doen met de maatschappij, vrienden te hebben, iemand voor te stellen, een status op te bouwen. Maar waarvoor? Men is continu bezig met anderen, met angsten, met zorgen, met van alles en nog wat, maar nooit met zichzelf. Nooit komt de vraag omhoog; ‘wie ben ik eigenlijk?’
De mens kan slechts echt mens zijn wanneer zijn wortels niet meer worden afgesneden.
Tot op heden worden de wortels van de mens direct vanaf de geboorte afgesneden, zodanig dat de mens vernietigd wordt door hem levenslang slaafs te maken. Onderworpen aan iedere vorm van autoriteit. Doordat de wortels zijn afgesneden is er net niet genoeg levenslust om voor zijn vrijheid te kiezen. Om te kiezen voor individualiteit, authenticiteit, om te kiezen voor wat dan ook. Men weet niet hoe te kiezen, men durft niet te kiezen, men leeft in angst, in eenzaamheid, incompleet, kreupel, onwetend, ongelukkig, onvolledig. Op deze manier krijgt de mens slechts een klein beetje leven, wat hem in staat stelt te overleven.
Tot de dood de mens verlost van de slavernij die we als leven hebben geaccepteerd.
Kinderen zijn slaven van hun ouders.
Vrouwen zijn slaven van hun mannen.
Mannen zijn slaven van hun vrouwen.
Werknemers zijn slaven van werkgevers.
Leerlingen zijn slaven van leraren.
Burgers zijn slaven van de regering (die ze zelf kiezen).
Oude mensen worden slaven van jonge mensen.
En zo is het cirkeltje rond.
Als je om je heen kijkt leeft iedereen in slavernij. Om nog maar niet te spreken over alle verslavingen waar de mens ook nog mee kampt. De mens leeft een grote leegte. Een leegte welke opgevuld dient te worden.
Hier wordt door de zogenaamde machthebbers handig op ingespeeld. Maar vergeet niet dat je er zelf om vraagt, je wil graag het nieuws lezen, je wil graag bezig gehouden worden, je wil graag meedoen. Jij doet dit, niet zij. Jij geeft hen slechts de mogelijkheid. Jij wil graag geleid worden door een regering, anders zou je niet gaan stemmen. Er is simpelweg een vorm van vraag en aanbod, meer niet.
De ene mens zoekt naar liefde, de andere naar veiligheid, weer een ander naar geld, voedsel, onderdak, wraak, status, aanzien, seks, drugs, afleidingen, bezigheden.. dit alles om die grote leegte welke in de mens leeft op te kunnen vullen. Er is een groot tekort. Kinderen worden gestraft als ze ongehoorzaam zijn, ze krijgen een stempel opgedrukt, een label. Dit terwijl deze kinderen juist heel moedig zijn, heel wijs zijn. Zij komen in opstand tegen de leugen. De maatschappij verwoest dit soort kinderen direct. Door ze medicatie te geven, therapie, door ze te bestempelen als moeilijk opvoedbaar, opstandig, door ze te labelen met allerlei zogenaamde stoornissen. Maar het zijn niet de kinderen die gek zijn, de maatschappij is ziek.
Alle mensen hebben dit ene gemeen: de wortels zijn afgesneden.
Ieder moment leeft de mens, welke niet verlost is, in een leugen, onwetend.
Dit is een zeer belangrijk inzicht.
Dit verhaal beschrijft alle levende wezens.
Met dit inzicht zul je je wortels niet meer laten afsnijden, je zult ze laten groeien en grondvesten in de aarde, ze zullen uitbreiden. De wortels kunnen alleen sterk zijn wanneer je nu stopt met dat wat je altijd gedaan hebt. Te beginnen bij jezelf.
Kijk altijd naar de oorzaak. Nooit naar de gevolgen. De oplossing is altijd in de oorzaak te vinden. Ieder moment kunnen we kiezen en beslissen. Iedereen kan de schoonheid en grootsheid van vrijheid leren. Wanneer je dit leert zullen je wortels sterk zijn. Doordat jouw wortels sterk zullen zijn, zullen de wortels van jouw kinderen sterk zijn, van jouw kleinkinderen en alle generaties welke na jou zullen volgen.
Bovenal zul jij verlost zijn, het belangrijkste. Je hebt de cirkel doorbroken.
Je zult een voorbeeld zijn, voor velen. Je zult inspireren, liefde delen, je zult jezelf zijn, je zult vrij zijn, je zult in waarheid zijn. Illusie zal van jou wegvluchten, duisternis zal voor jou wegvluchten. Ze zal oplossen. Men heeft de mensheid honderden generaties lang laten leven zonder bloei. Doods en in angst. Onvolledig, als slaaf. Elk individu heeft het vermogen een kind van God te zijn, om te kiezen voor een ander leven. Vredig, liefdevol, standvastig, eerlijk, betrouwbaar, waarheidsgetrouw, gelukkig, dankbaar, vreugdevol.
Deze keuze vraagt echter moed.
Elk individu heeft potentieel, maar het potentieel krijgt niet genoeg voeding. Men leeft niet werkelijk en sterft onvolledig. De mens sterft, zonder ooit tot bloei te zijn gekomen. Een zinloos leven, onbenut.
Een paradijs op aarde is mogelijk.
Het is mogelijk wanneer jij bereid bent dit inzicht te ontvangen. Wanneer jij bereid bent om naar binnen te keren, om de waarheid te ontvangen over dat wat je werkelijk bent en kunt zijn.
Je zult bloeien en vruchten dragen.
Je zult (werkelijk) leven.
Het leven zal een dans zijn, een grote vreugde zijn. Je zult verlost zijn.
Je zult eindelijk je ware zelf Zijn.
????
Rani Savitri