DIMENSIE SPRONG
Voelen jullie ook hoe je innerlijke leefwereld uit elkaar aan het vallen is?
Dat je steeds verder dient te onthechten aan je gehechtheden? Je lijkt nergens meer in te passen... echt bij te horen. Je verwordt steeds meer tot een toeschouwer. Je dient steeds scherper je grenzen aan te geven aan je geliefden en alle anderen die je omringen. Je hebt hier niet langer een keuze in. Je kunt je gaan irriteren aan het gedrag van de anderen omdat zij zich nog steeds emotioneel trachten te hechten aan jou. Je voelt daardoor de onvrijheid, het niet afgestemd zijn... het gemis aan echt wezenlijk begrip en contact. Je kunt je daardoor nog eenzamer en geïsoleerder gaan voelen in je leven.
Je hebt al een lange weg afgelegd in het emotioneel onthechten aan de wereld rondom jou. Maar momenteel ben je je ook scherper bewust van jouw emotionele afhankelijkheden. Het zijn de laatste loodjes... maar ook de moeilijkste. Het heeft alles te maken met onze diepste wond van eenzaamheid. Wij willen verbinding voelen... wij verlangen naar een gevoel van eenheid met het leven rondom ons.
Het zijn vooral onze dierbaren die dicht bij ons staan waar momenteel onze grootste uitdaging in zit. Het zijn diegenen waarmee je nog oude emotionele bindingen hebt die je nog niet doorbroken hebt. Je voelt hoe deze bindingen je steeds weer terug het oude 3D veld intrekken. Je wordt hierdoor uitgedaagd om deze niet-verbindingen naar onvoorwaardelijkheid te brengen... voorbij aan irritatie, slachtofferschap en oordelen.
De eerste golfers... zij die als eersten ontwaken zijn zich momenteel volledig aan het onthechten aan het oude 3D veld. Zij zijn zich volledig bewust van de innerlijke verschuiving die zich in hen afspeelt. Zij zijn de laatste emotionele verkleuringen/gehechtheden aan het loslaten. Ik vermoed dat dit zal duren tot de equinox van 21 september.
Zij nemen een berustende houding aan... in het volledige weten dat zij de scheppers zijn van hun eigen levens en werkelijkheid... en nemen daardoor de volledige verantwoordelijkheid op voor alles wat in hun levens gebeurt. Er is niets buiten hen dat hen iets kan aandoen... zij meesteren op dit moment hun laatste angsten en gehechtheden. Zij verworden daardoor tot waarnemers/toeschouwers van een wereld in illusie. Voor sommigen van hun geliefden en vrienden lijkt het alsof ze zich vervreemden aan de wereld. Ze lijken onbereikbaar te worden.
Zij kunnen wat er in hen zelf gebeurt niet uitleggen aan de buitenwereld... omdat het niet begrepen kan worden. Zij doorzien het 3D speelveld van illusie van gehechtheden en manipulaties. Diegenen die nog naar de regels leven van dit veld van onvrijheid en hier nog steeds hun bestaanszekerheden uit puren kunnen de hervonden wijsheid/kennis van eerste golfers bedreigend vinden voor hun manier van leven. Hun angsten zijn nog te sterk verbonden aan conditioneringen en pijnwonden die hen in het veld van illusie en afgescheidenheid houden.
Door dit alles vind er een breuk plaats in het leven van de eerste golfers. Langlopende zielverbindingen worden doorbroken en afgesloten. Zij keren zich volledig naar binnen volledig vertrouwend op de innerlijke leiding van hun hoger zelf. Zij laten alles los in de wetenschap dat zij steeds gedragen zullen worden door het leven... en het leven hen steeds daarheen zal voeren waar zij bedoeld zijn om te zijn.
Het is net als een zaadje. Een zaad draagt het volledige weten en potentieel van wat het kan worden in zich... het zaad weet dit gewoon. Het komt los van de moeder/vaderplant en laat zich door het leven gewillig en zonder verzet meevoeren door het leven, om daar, op die plek zijn/haar prachtige mooie zelf volledig in bloei te laten komen.
Een eerste golfer is momenteel als een zaad... voorkeuren, gehechtheden, angsten worden losgelaten... en laat zich meedrijven in de levensstroom om zijn/haar potentieel in te zaaien in het nieuwe veld van onvoorwaardelijkheid. Om aldaar te ontkiemen, te wortelen en alzo de nieuwe aarde mee vorm te geven vanuit onvoorwaardelijkheid... door vervolgens verder uit te groeien tot wat zijn/haar uiteindelijke bestemming zal zijn.
Wij allen zijn wezens van eenheidslicht. Wij verkozen om een ervaring te hebben waarin wij ons afgescheiden zouden voelen van het eenheidslicht/veld. Wij incarneerden daarvoor in een grofstoffelijke wereld... Aarde genoemd... waarin dit mogelijk wordt gemaakt. Alles in deze wereld lijkt buiten ons geplaatst. Ons voedsel, onze levensadem... dienen wij op deze wereld buiten onszelf te betrekken. Vriendschap, verbondenheid, veiligheid tegen de natuur elementen, zekerheden in welke vorm dan ook lijken wij buiten onszelf te ontlenen.
Dit komt omdat een deel van ons bewust-zijn in dit prachtige biologische voertuig is geïncarneerd. Dit grofstoffelijke voertuig maakt het ons mogelijk om een ervaring van afgescheidenheid met onze bron van eenheid te beleven. Dit spel van verstoppertje spelen wordt momenteel beëindigt en wordt niet langer energetisch ondersteund. Het definitieve kantelpunt vond plaats op 21-12-2012. Sindsdien is de neerwaartse spiraal ten einde gekomen die ons nog steeds dieper in de vergetelheid van de materie kon trekken. Sinds die datum spiralen we terug in steeds sterker toenemende golven van eenheidslicht omhoog... met de bedoeling het spel van verstoppertje met onszelf te beëindigen en terug bewust te worden van wie wij werkelijk zijn. Wij zullen dit levend en wel gaan doen in dit fysieke lichaam.Net deze vorm van herbewustwording is zeer intens en lastig te verwezenlijken. Maar wij hebben met zijn allen hiervoor gekozen om alzo met elkaar collectief te ontwaken.
Dit ontwaken is enkel mogelijk indien wij volledig versterven en loskomen van het oude speelveld dat ons in afgescheidenheid hield. Als wij dit innerlijk proces beëindigd hebben zal er een collectieve DIMENSIE SPRONG plaatsvinden. De eerste golvers zullen als eerste deze innerlijke verschuiving ervaren.
Je kunt deze DIMENSIE SPRONG enkel maken indien je volledig gestopt bent met voorwaarden te stellen aan het leven opdat je je veilig zou voelen... of met andere woorden... je bent je volledig bewust geworden van al je pijnwonden en hebt deze in liefde omarmd en waardoor ze je niet langer in afgescheidenheid kunnen houden. Als wij niet in een lichaam leven en ons volledig bewust zijn van onze eenheid... leven wij zonder angsten en vanuit het 'zijn' dat alles er steeds zal zijn. In die dimensie levend... ZIJN wij simpelweg aanwezig zonder voorwaarden, onzekerheden, tekorten, angsten en afhankelijkheden.
Deze staat van ZIJN, zijn wij ons aan het herinneren... aan het hermeesteren. Dit is de grootste uitdaging dat een wezen van eenheidslicht zichzelf kan stellen... om zich terug bewust te worden van zijn onvoorwaardelijkheid, geïncarneerd in een biologisch grofstoffelijk voertuig. Het getuigt van een grote daadkracht en opofferings-bereidheid om deze moeilijkste les van onvoorwaardelijkheid eigen te maken. Dit is de enige reden waarom we in een 3D dimensie incarneren... om daardoor een hogere en diepere beleving te verwerven in het delen van eenheidslicht. De innerlijke verschuiving van de ene naar de ander dimensie zal een ongelofelijk transformerende innerlijke beleving bewerkstelligen... die in niets zal lijken op wat we nu momenteel nog ervaren.
Als ons proces van onthechten aan schijnzekerheden aan onze buitenwereld beëindigd is zal de DIMENSIE VERSCHUIVING gaan plaatsvinden. Doordat wij niet langer voorwaarden stellen... laten wij de gehechtheid aan de illusie los en zal ons innerlijk wezen vervuld geraken van een onvoorwaardelijk eenheidsbewustzijn. Er zal een intens diepe dankbare vreugde aanwezig zijn voor het afgelegde pad. Je zult een onvoorwaardelijk begrip en dankbaarheid voelen voor het moeilijke en intense pad dat je hebt gelopen in dit leven en andere levens. De afgescheidenheid die je nu nog voelt zal volledig weg zijn... je ervaart enkel een diepe onvoorwaardelijk liefde die in alles aanwezig is.
In jezelf aangekomen is er niet langer afgescheidenheid, lijden of onrechtvaardigheid aanwezig. Je bent verworden tot een onvoorwaardelijke toeschouwer in een wereld die nog in dualiteit is. Je begrijpt dat iedereen zijn eigen pad gekozen heeft... en dat iedereen voor zichzelf dit pad naar verlichting in deze grofstoffelijke wereld voor zichzelf gekozen heeft. Je ziet enkel nog de schoonheid en perfectie van deze uiting van onvoorwaardelijke liefde waarin iedereen op het level van de ziel bewust voor gekozen heeft.
Je zult je ongenaakbaar voelen. Onvoorwaardelijke liefde is ongenaakbaar... maakt geen enkel compromis met zichzelf... laat geen twijfel toe en is een staat van ZIJN. Je voelt je helemaal losgekomen van het drama van de illusie waarin de wereld zich nog bevindt. Je zult je op geen enkele manier kunnen inlaten met emotionele afhankelijkheid van je medemensen. Je BENT gewoonweg een baken van licht dat enkel herkent zal worden door diegenen die oprecht zoekende zijn. Je zult hen gaan inspireren door je ZIJN. Je hoeft hier niets voor te doen... het gebeurt gewoon.
Je bent als een zaad dat door de wind gedragen wordt en zich gewillig in volle overgave laat meevoeren om daar te ontkiemen waar je je moeizaam verworven kwaliteiten helemaal tot bloei kunt laten komen, in het nieuwe dimensionale veld dat je zopas hebt ontsloten in jezelf. In dat nieuwe veld weet je gewoonweg dat alles er steeds zal zijn. Alle zorgen, angsten gevoelens van eenzaamheid zullen niet langer aanwezig zijn. Het leven draagt steeds alles aan... en je hoeft enkel te volgen.
Je zult je eenheidsbewustzijn kunnen delen met andere medereizigers die deze innerlijke stap ook gezet hebben. Je zult merken dat je iedereen even veel en onvoorwaardelijk zult liefhebben... er zal niet langer afgescheidenheid ervaren worden. Naar diegenen die de DIMENSIE SPRONG nog niet gemaakt hebben zul je je ook onvoorwaardelijk verbonden voelen... net zoals al het leven rondom jou. Alles is een expressie van eenheidsliefde verhuld in een grofstoffelijk jasje... en je zult dit met een onvoorwaardelijk respect voor hun keuze bejegenen.
Lijkt het te mooi om waar te zijn :o). Voor mijzelf heb ik dit een week lang en daarna in afnemende mate nog vijf weken mogen ervaren. Het overkwam mij tijdens een meditatie van oud op nieuw... eind vorig jaar. Het is terug verdwenen om mijn gehechtheden en verkleuringen verder te transformeren naar aanvaarding en overgave. Het heeft mij geholpen om inzicht te verkrijgen hoe het aanvoelt nadat wij ons transformatieproces hebben afgerond en wij vervolgens de DIMENSIE SPRONG zullen maken.
Momenteel zijn velen onder ons de laatste en moeilijkste illusie barrière aan het meesteren. Het is de diepe wond van eenzaamheid en seksualiteit. Het is het verlangen om eenheid en vervulling te ervaren via de ander die ons in onze pijnwond en afgescheidenheid houdt. Zolang wij dit in de anderen buiten ons blijven zoeken zullen wij een dwangmatig handelen in onszelf ervaren dat ons weg zal houden van onze innerlijke eenwording.
We dienen in alles waarin wij dwangmatig verbonden zijn met elkaar, ook al noemen wij dit liefde, los te laten. Het zijn projecties die verbonden zijn met onze innerlijke verkleuringen of pijnwonden. Je kunt je sterk aangetrokken en je verliefd voelen op een ander, en dit delen met elkaar. Maar zodra de ander iets doet waardoor je pijnwond wordt aangeraakt verdwijnt deze projectie van verliefdheid en kan vervormen tot afstandelijkheid, onmacht en zelfs haat. Als je vervolgens deze persoon dan hebt losgelaten zul je na een tijd kunnen gaan ervaren dat de energie terug neutraal geworden is. Alles wat wij in dit grofstoffelijke speelveld liefde noemen is een vorm van voorwaardelijke liefde. Anders kan het spel niet gespeeld worden in afgescheidenheid. Je kunt echter wel korte inzichten en ervaringen hebben die je inzicht geven in wat onvoorwaardelijke liefde is. Maar het echt gaan ervaren en leven kun je enkel als je alle illusies hebt getransformeerd.
Wij worden uitgenodigd om al onze voorwaarden die wij nog stellen aan het leven, zodat wij onze ongemakken/pijnwonden niet hoeven te voelen, los te laten vanuit het innerlijke weten dat wij steeds worden opgevangen door het leven... dat alles er steeds zal zijn in het NU moment.
Dit gedragen worden door het leven ervaar ik momenteel heel krachtig.Zoals ik in eerdere nieuwsbrieven heb beschreven heb ik eind 2009 dienen te springen om alle vangnetten en financiële zekerheden los te laten. Ik heb volledig leren te vertrouwen op mijn innerlijke leiding. Ik weet dat het leven mij steeds weer zal opvangen. Ik heb hier geen zorgen meer over. Ik leef zonder vaste baan, uitkering of statuut. Er is steeds een gratis dak, warmte en financiële vrijheid in mijn leven aanwezig. Ik doe enkel dingen die ik graag doe en maak hier nooit een compromis in. Alles verschijnt als vanzelfsprekend op de juiste tijd en plaats in mijn leven. In zo goed als alle nieuwe contacten die ik ervaar is steeds een bezielende verbinding aanwezig.Ik voel mij voortdurend gedragen door het leven. Ik ben aan mijn bestaansangsten voorbij gereisd en stel daardoor niet langer voorwaarden. Ik 'BEN' en laat mij meevoeren naar waar het leven mij stuurt.
Dus op het vlak van bestaanszekerheden nodig om in deze maatschappij te kunnen leven in totale vrijheid... heb ik mijn angsten getransformeerd naar een onvoorwaardelijk weten en handelen. Ook op het vlak van contacten met mijn medereizigers is dit principe voor een groot deel aanwezig. Net zoals ik totaal loslaat hoe geld, een dak en warmte in mijn leven terecht komen... zo laat ik ook alle relatiebanden los in totale vrijheid. Zowel met familie, mijn kinderen, vrienden en kennissen. Ik zal nooit een contact maken met iemand indien ik voel dat het vanuit de wonde van eenzaamheid ontstaat, of, omdat het nu eenmaal zo hoort. Dus momenteel neem ik hierin geen initiatieven. Maar ook hierin ontstaat net daardoor een gestuurde stroming van verschillende nieuwe contacten die te maken hebben met het opengaan van het nieuwe veld. Alles wat op deze manier ontstaat is vanuit een echte verbinding.
Ik ben mij bewust dat mijn wonde omtrent eenzaamheid en het verlangen naar eenheid het sterkste aanwezig is in mijn leven. Het is net in dat stuk waarin partnerschap en seksualiteit hand in hand gaan. Om in het samen zijn via een partner nog steeds dat gevoel van gedeelde eenheid te ontlenen. Ik vind het ongelofelijk hoe sterk dit stuk aan mij kan blijven trekken.Ik heb dit meermaals in verschillende relaties dienen aan te raken... op zo een wijze dat ik hier niet langer onderuit kan komen. Het is mij duidelijk en toch is deze wond zo sterk... dat ze als een zeer diep verlangen om gedeelde eenheid te kunnen voelen blijft zeuren en trekken. .
Maar net hier is het grote illusiespel op gebaseerd. Om het spel levensecht te maken is het zo opgezet dat in het versmelten met de ander gedeelde eenheid ervaren kan worden. Aan het delen van die eenheid met elkaar hebben wij pijnwonden gekoppeld... zoals jaloezie, bezitsdrang, eenzaamheid... Dus telkens als wij in een relatie stappen en wij waarachtig en open gaan delen, of juist niet, voelen wij deze conflicten in onszelf ontstaan. Je wilt deze gedeelde eenheid vasthouden en toch dien je het keer op keer los te laten.
Zolang je in het 3D spel aan het spelen bent, heb je de anderen nodig als spiegel om jou te laten zien waar je nog in onvrijheid leeft met jezelf. Elke diepgaande verbinding die je met iemand voelt en deelt is bedoeld om hierin samen te brengen. Deze verbinding blijft in jezelf bestaan tot dat je dat gemeesterd hebt waar de andere je steeds weer mee confronteert.
Dan zal de verbinding terug neutraal worden. Hieraan kun je zien dat, dat wat wij liefde noemen tussen elkaar.... steeds voorwaardelijk is. Het zijn geïdealiseerde projecties op elkaar die als liefde aanvoelen... als een gradatie van onvoorwaardelijke liefde. Daarom zijn wij in staat om op dezelfde persoon verliefd te worden en de grootste teleurstellingen in de vorm van pijnwonden in ervaren.
Als je het illusiespel begint uit te spelen, zoals velen onder ons nu aan het doen zijn, dan moet deze laatste moeilijkste stap ook gezet worden... eenzaamheid, gekoppeld aan partnerschap, in welke vorm dan ook. Wij willen deze projectie, die zo warm en liefdevol aanvoelt op de ander, niet loslaten... ondanks dat we hierdoor telkens weer opnieuw met onze pijnwond in aanraking komen. We nemen deze pijnwond er nog steeds liever bij... dan de sprong in volledige overgave in die lege ruimte te maken.
Het goede nieuws is :... dat we geen keuze hebben en wij dienen gaan te springen in de leegte. De lichtenergieën blijven toenemen en zullen ons als een gemeenschappelijke golf in en doorheen die leegte voeren... om juist in die leegte bij onvoorwaardelijke liefde in jezelf uit te komen. Mijn keuze is gemaakt... ik ben bereid om te springen. Ik heb alles, in dit spel van afgescheidenheid, al ervaren en voel hoe ik op sommige zaken aan het herkauwen ben. Ik ben moe, ik wil niet langer blijven herhalen vanuit onzekerheid. Ik zie en voel de uitweg en weet dat het een kwestie van tijd is. En die tijd die er nog rest wil ik zo bewust mogelijk met mijzelf doorbrengen.
Persoonlijk geloof ik dat de equinox van 21 september dit jaar voor velen een kantelpunt zal gaan betekenen. Het ego zal de strijd dan kunnen opgeven om zich vervolgens mee te laten voeren in dat wat bedoeld is om te zijn. Het christusbewustzijn zal dan echt kunnen gaan indalen in onze biologische voertuigen.
Geef je over... en 'BEN'
De BDE gaf me de laatste zet die ik nodig had om boven de illusie uit te kunnen kijken. Op dat moment dat ik zag dat het lichaam niet de werkelijke IK is en dat ook de kanker slechts een illusie was, op dat moment was ik in staat te zien hoeveel er van mij gehouden wordt en ik herkende mijn eigen pracht en grootsheid. En op dat moment nam ik het besluit om te leven. Mijn fysieke lichaam weerspiegelde deze nieuw ontdekte toestand.
Ik ben ervan overtuigd dat er meer mensen zijn die innerlijk op precies de juiste plaats zijn aangekomen om een dergelijke sprong te laten plaatsvinden. En zij hebben echt geen BDE nodig om dit te laten gebeuren. Misschien is het enige wat ze moeten doen, beseffen wat mogelijk is.