Voor dit artikel zijn wij in de archieven gedoken en hebben de opnames van 2007 van de plank gehaald. Laat je meenemen op een reis door de Dimensties van Bewustzijn en geniet van het laatste artikel van ArjunA.

 

 

Contact is een SF film uit 1999, gebaseerd op het gelijknamige boek van Carl Sagan. Jodie Foster heeft de hoofdrol als astronoom "Ellie" Arroway. Ellie is al haar leven lang op zoek naar signalen van buitenaardse oorsprong en werkt als onderzoeker voor SETI. Haar vader overleed toen ze nog jong was.

Als Ellie een nieuwe baan start aan het "Arecibo" observatorium in Puerto Rico, ontmoet zij Palmer Joss een priester die op zoek is naar de waarheid. De astronoom en de priester krijgen een korte relatie, en ergens in de film daagt Ellie hem uit het bestaan van God te bewijzen. Dat gesprek is me altijd bijgebleven…

Palmer: “Hield je van je vader?”

Ellie: “Wat?”

Palmer: Je vader, hield je van hem?”

Ellie: “Ja, heel veel.”

Palmer: “Bewijs het.”

Een gelovige zal altijd zeggen dat het onmogelijk is te bewijzen dat God niet bestaat. Er is geen manier om te bewijzen dat God niet bestaat. Het is mij dan ook een raadsel dat die gelovige mensen kunnen roepen: “Eerst zien en dan geloven!” Hebben ze God dan gezien dat ze in hem geloven?

Ik ben opgeruimd van aard, figuurlijk en letterlijk want ik heb een hekel aan slordigheid en rommel. Soms, als er iets naar mijn zin te lang blijft liggen, ruim ik het op met gedachte dat de kabouters het niet voor me doen. Betekent dit dat ik in kabouters geloof? Is het zo dat kabouters bestaan louter omdat we niet kunnen bewijzen dat het tegendeel waar is?

Ik wil dit artikel absoluut schrijven, ondanks dat ik ben opgevoed met de stelling van mijn papa dat wat je niet ziet toch bestaansrecht heeft. Vaak luisterde ik met kippenvel naar de oudere ooms en tantes als ze in alle ernst over Stille Kracht spraken. Griezelend hing ik aan hun lippen als ze verschijningen beschreven die plotseling zichtbaar werden en dan weer voor het menselijk oog verdwenen. Nu zou ik dergelijke fenomenen elementalen noemen.

Alle rijken der materie herbergen fysieke entiteiten, ieder in hun eigen element. Er zijn zichtbare elementalen zoals mensen, dieren, planten en mineralen. Er zijn ook fijnstoffelijke of niet fysieke entiteiten die we verschillende namen heeft gegeven omdat de mens nu eenmaal de behoefte heeft iets te benoemen om het te begrijpen…

Genesis 2:19-20. "... en Hij bracht de dieren tot de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren."

Fijnstoffelijke entiteiten zijn o.a. feeën, aardmannetjes, elfen, kabouters, tovernimfen, watergeesten, dwergen, trollen, kobolden, kwelgeesten, faunen, deva’s, djinns, saters, enz. Bepaalde elementalen vertegenwoordigen, of worden vereenzelvigd met, het element waarin ze zijn ontstaan en leven. Salamanders die het element vuur vertegenwoordigen; Sylfen die het element lucht symboliseren; Undinen de watergeesten en Gnomen de aardgeesten.

Hier zien we inderdaad dat wat je niet ziet bestaansrecht heeft! En toch, ja toch herinner ik me de laatste dag van een inwijding uit september 1989, een jaar voordat de film Contact werd uitgebracht. We hadden afgesproken die dag na het ontwaken niet met elkaar te praten. Voor de inwijding moesten we een Vipasana lopen, we deden dat in de kilte van een natte herfstochtend.

Over een afstand die je normaal in 5 minuten zou afleggen liep ik iets meer dan 20 minuten. De anderen deden er langer over omdat hun voorste lopen het volgens de Tai Chi deed.

Voor mij was het heerlijk om even alleen te zijn, in harmonie met mijn adem en met de omgeving. Dat was mijn eerste contact met onzichtbare, fijnstoffelijke entiteiten. Door zo in uiterste concentratie in stilte door het natte bos te bewegen, kreeg ik energieën te zien van de deva’s van het bos. Mijn ogen namen ze waar als vluchtige slierten ochtendnevel die heel even een vorm aannamen en dan weer verdwenen zodra ik me er op ging focussen.

Dit was een manifestatie van eerst geloven en dan zien! Zo is het waarschijnlijk ook met God, maar omdat we deze energie gepersonifieerd hebben, verwachten we een menselijke verschijning. Dit verwachtingspatroon belet ons God te zien in Al Dat Is. Nadat ik in 1992 uit mijn coma ontwaakte, vroeg een pastor me of ik in God geloofde. Toen wees ik naar buiten en zei: “Ik geloof dat alles wat ik zie God is. De Lucht, de wind, de koeien, de bomen en zelfs die motorrijder daar op de snelweg…”

Vingerwijzing.

Weet je, ik geloofde nooit in God zoals de Bijbel hem voorstelt en daarom noemde ik hem altijd Piet! Een maand na mijn dubbele bypass in Turkije besloot een cardioloog in Weert dat ik weer opgenomen moest worden omdat hij andere medicatie wilde testen. Dat ging zo fout dat ik zelfs hartritmestoornissen kreeg! Ik werd zo boos op alles en nog wat en ook op Piet, dat ik ineens lag te huilen van frustratie.

Plotseling zag ik het! Door het raam van het St. Jans Gasthuis in Weert zag ik een enorme wolk in de vorm van een vingerafdruk, en ik zag dat als een teken van hierboven. Dit is een van de twee foto’s die ik met mijn iPhone maakte voordat de wolk oploste. Ik stemde me op die wolk af en vroeg wat hij me wilde vertellen. Toen kreeg ik te horen: “Ik weet dat jij niet in mij gelooft, maar ik geloof wel in jou…” Sinds die donderdag 3 juni 2014 noem ik God gewoon God.

Let wel, ik noem het zo omdat ik geen ander woord had. Ik schrijf ook duidelijk ‘het’ en niet ‘hem’. Nu rijst de vraag: “Wat is het?” Dat is lastiger dan: “Wie is Hij?” In het christendom is God een mythologisch alwetend wezen. Gelovigen spreken nooit van God in onpersoonlijke zin. In plaats daarvan praten en schrijven ze over Hem in persoonlijke termen, een wezen dat denkt, spreekt, en handelt als een menselijk wezen.

Het woordenboek duidt het woord wezen als schepsel; iets dat geschapen is. Ons is altijd verteld dat God alles geschapen heeft, maar wie of wat heeft God gecreëerd? Men spreekt over God als het Opperwezen, dat impliceert dat God zichzelf gecreëerd moet hebben…

Op pagina 189 van het boek ‘Een ongewoon Gesprek met God’ vraagt de auteur aan God: “Bedoelt u dat u God NIET bent?” God antwoord: “Jawel. Ik ben God zoals jullie hem begrijpen. Ik ben de Godin zoals jullie haar nu kunnen bevatten. Ik ben de bedenker en de Schepper van alles wat jullie kennen en ervaren, en jullie zijn mijn kinderen… ook al ben ik het kind van een ander.”

Hieruit begrijp ik dat het een kwestie is van perceptie. Laten we naar de perceptie van wetenschap kijken, dat is veel interessanter dan wat het priesterschap ons doet geloven. In een brief uit 1954 schreef Albert Einstein: "Ik geloof niet in een persoonlijke God. Dat heb ik nooit ontkend maar altijd duidelijk aangegeven.” In een andere brief schreef Einstein: "Het woord God is voor mij een uiting en voortvloeisel van menselijke zwakheid. De Bijbel is een verzameling van eerbiedwaardige maar toch primitieve legenden die nogal kinderachtig zijn."

In een interview met Time Magazine legde hij uit dat de mens het wezen van God niet kan kennen: “Ik ben geen atheïst en ik kan me, geloof ik, geen pantheïst noemen. We zijn als een klein kind dat een enorme bibliotheek binnenstapt met boeken in vele verschillende talen. Het kind beseft dat iemand die boeken moet hebben geschreven, maar weet niet hoe. Het vermoedt vagelijk een geheimzinnige orde in de rangschikking van de boeken maar weet niet welke. Dit lijkt me de houding van zelfs de intelligentste mens ten opzichte van God.”

Bestaat God?

Het Universum kende een begin. Wat veroorzaakte dat begin? Wetenschappers geloven dat ons Universum begon met een immense explosie van energie en licht die nu bekend is als de Oerknal. Dat was het begin van alles wat bestaat: het begin van dit Universum, de start van tijd en ruimte.

De astrofysicus Robert Jastrow, een zelfverklaarde agnosticus, schreef: “Het zaad van alles wat gebeurde in het Universum was in dat eerste moment geplant. Elke ster, elke planeet en elk levend wezen in het Universum kwam tot leven als gevolg van gebeurtenissen die in beweging werden gezet op het moment van de kosmische explosie. Het Universum vlamde op tot existentie, en wij kunnen niet ontdekken wat de oorzaak daarvan is…”

Nobelprijs winnaar Steven Weinberg zei eens dat het Universum op het moment van die Oerknal ongeveer honderdduizend miljoen graden Celsius was, waardoor het Universum met Licht werd gevuld… Het Universum heeft niet altijd bestaan, het kende een begin, maar wat veroorzaakte dat begin? Wetenschappers hebben geen verklaring voor die plotselinge explosie van licht en materie.

Het Universum functioneert conform Universele Wetten, wie of wat verordonneerde die Universele Wetten? Veel in het dagelijkse leven is onzeker, maar kijk eens naar waar we elke dag weer op kunnen rekenen: zwaartekracht blijf consistent, een hete kop koffie wordt uiteindelijk koud, de Aarde roteert in dezelfde 24 uur, en de snelheid van licht verandert niet. Niet op Aarde noch in ver verwijderde sterrenclusters.

Hoe kunnen wij Universele Wetten die nooit veranderen dan definiëren? Waarom is het Universum zo geordend, zo betrouwbaar? Wetenschappers breken zich het hoofd hier over. Er is geen logica voor een Universum dat zich aan regels houdt, om maar niet te spreken van een Universum dat zich schikt naar wiskundige regels.

Richard Feynman, een Nobelprijswinnaar van kwantum elektrodynamica zei: “Waarom de natuur wiskundig is, blijft een mysterie, dat er überhaupt regels zijn is op zich een wonder.”

Wat is God?

In oktober 2007 maakte ik een korte film voor Lilian Ferru, (redacteur degoednieuwskrant.nl), waarin ik probeerde uit te leggen wie God is. De film eindigde met een scene waarin ik een groot in leer gebonden boek op schoot had. Terwijl ik het boek opende, sprak ik: “Dit is God. De prachtige bewerkte leren omslag is God, en de letters, de leestekens en illustraties dat zijn wij. De prachtige cover is niets zonder de inhoud, en de inhoud is niets zonder de cover.”

God is liefde, harmonie, kracht, licht, balans, leven. Dit zijn geen entiteiten en ze hebben geen vorm. Ze zijn fysiek noch non-fysiek. We kunnen deze energieën alleen maar ervaren door hier op Aarde te zijn. Daarmee kunnen we tevens ervaren dat, als wij naar die concepten of energieën leven, wij God zijn.

Kunnen wij bewijzen dat wij bestaan? Ja!

Kunnen gelovigen bewijzen dat wij niet bestaan? Nee!

Waarom geloven ze dan niet dat ze zelf God zijn?

In Dienstbaarheid aan Licht & Liefde,

ArjunA

 

www.assayya.com

• Vorige
• Volgende