Een ras is een groep mensen of dieren die in één groep valt samen te vatten omdat ze allemaal ongeveer dezelfde unieke fysieke kenmerken hebben… Met deze simpele definitie kunnen we meteen concept van rassenonderscheid in de prullenbalk werpen.

 

Het blanke ras, het gele ras, het zwarte ras en het rode ras hebben alle dezelfde unieke fysieke kenmerken; het zijn mensen! William Shakespeare (St. Germain) heeft dat in zijn ‘Hamlet’ prachtig onder woorden gebracht:

Wat een prachtig werk is de mens, hoe nobel in zijn rede, hoe oneindig in zijn mogelijkheden. In vorm en beweging is hij bewonderenswaardig tot expressie gebracht. In zijn handelingen schuilt een engel, in zijn bevattingsvermogen schuilt een god. In de mens schuilt de schoonheid van de wereld, een toonbeeld van het dierenrijk. En toch… wat is nu de essentie van stof?

Siddharta Gautama (Boeddha) heeft een antwoord op die vraag van Hamlet. In de boeddhistische psychologie wordt de mens nama-rupa (geest-stof) genoemd.

<!--In die terminologie lees ik dat stof een naam heeft gekregen: Mens.

<!--In die terminologie herken ik het Hebreeuwse concept van god: HaShem, wat zoveel wil zeggen als ‘de Naam’.

<!--In die terminologie herken ik zelfs mijn moedertaal. Als ik in Indonesië wil weten hoe iemand heet, vraag ik: “Siapa Nama?”

Wat een prachtige poging.

In een per e-mail ontvangen nieuwsbrief las ik een artikel om het bestaan van het joodse ras te ontmythologiseren. Er werden, in een even prachtige als onhandige poging, 711 woorden gebruikt om dat te bereiken. De auteur had waarlijk goede intenties, en ik beschouw de auteur als een achtenswaardig man.

Om de mythe van een joods ras te ontzenuwen had hij ook kunnen schrijven: “Het joodse ras bestaat niet, het Jodendom wel!” Dat zijn 8 woorden… woorden die klinken als het achtvoudige pad naar Verlichting uit het Boeddhisme!

Hoe is toch dat concept van rassen en rassenonderscheid ontstaan? Het idee werd min of meer uitvergroot door de evolutietheorie, waarbij het woord ‘ras’ gebruikt werd om een groep mensen met uiterlijke kenmerken (huidskleur, vorm en stand van de ogen en haargroei) van andere mensen te onderscheiden.

De vader van de evolutietheorie was Charles Darwin, en ik beschouw Darwin als een achtenswaardig man. De Vader van de Schepping heeft in de Schrift het woord ras niet gebruikt, terwijl het concept ‘natie’ wel 200 keer voorkomt… Grappig eigenlijk dat getal 200, het duidt eens te meer op dualiteit. De Vader van de Schepping had slechts één ding voor ogen: ‘Eenheid in verscheidenheid’.

Kleur bekennen.

In het Boeddhisme wordt de mens nama-rupa (geest-stof) genoemd. De geest heeft geen vorm en geen kleur. Stof kan vele vormen en kleuren aannemen al naar gelang de geest dat wenst. Dat zien we ook terug in de tweede regel van de Genesis: “…en de Geest Gods zweefde op de wateren.” De vormloze/kleurloze geest zweefde over de stof in de vorm en de kleur van water. Water manifesteert zich in vele vormen en vele kleuren, net zoals de fysieke voertuigen van het mensenras.

In het prachtige boek ‘Inwijding’ van Elisabeth Haich lezen we een uitmuntende verklaring voor de verscheidenheid in de eenheid die de mensheid is. In het hoofdstuk dat gewijd is aan de ‘Zonen Gods’ stelt de hoofdpersoon prachtige vragen aan haar ‘vader’.

De vragen en de antwoorden zijn een verwijzing naar Genesis 6:4 waar staat geschreven: "De reuzen (Nephilim) waren op de aarde in die dagen, en ook daarna, toen de zonen Gods tot de dochters der mensen kwamen en zij hun kinderen baarden; dit zijn de geweldigen uit de voortijd, mannen van naam".

De mooiste vraag die ze stelt is: “Vader, waarom verwekten alleen de ‘Zonen Gods’ kinderen bij de dochters der mensen; waarom namen de ‘Dochteren Gods’ geen zonen der mensen tot echtgenoot?”

De mooiste vraag schept uiteraard ook het mooiste antwoord. Haar ‘vader’ geeft haar een parabel die ik je niet wil onthouden: “Als uit een glas rode wijn één druppel valt in een glas witte wijn, blijft de druppel rode wijn zuiver rode wijn als tevoren. De witte wijn is echter geen witte wijn meer, maar wordt een menging van beide. Wanneer je dan de witte wijn uitgiet, zal dat wat uitgegoten wordt, een vermenging zijn van rode en witte wijn.”

Voor mij is dit een prachtige beeldspraak die resoneert met ons 3D bewustzijn. Laten we er een 5D versie op projecteren. De Geest Gods, kleurloos en vormloos werd uitgegoten in de eerste Mens. Adam is in de Genesis de eerste mens. De naam 'Adam' reflecteert in het Hebreeuwse Adama de betekenis rood, rode aarde of bloeden… De eerste mens is aards, uit de rode aarde; het Rijk der Materie!

Het woord Mens in het Latijn betekent Geest! Op het Rad van Wedergeboorte in de materie zijn wij echter zo ver van het spirituele pad afgeweken dat we thans mens met een onderkast ‘m’ zijn geworden.

Onderkast of Bovenkast.

In mijn opwaartse weg binnen de maatschappij leerde ik letterzetten. Daar leerde ik dat de loden letters bewaard werden in een kast; een lade met veel vakjes. De grote letters of kapitalen lagen in de bovenkast en de kleine letters waren opgeborgen in de onderkast. Ze werden enige tijd nog gebruikt als decoratie aan de muur toen dat systeem werd vervangen door mechanisch zetwerk.

De lade met de kapitalen had in de bok een vaste plaats boven de lade met de kleine letter. De kleine letter kreeg de naam onderkast dus naar de plaats van de lade in de bok. Het wordt hoog tijd dat de kleine mens uit de onderkast komt en zich transformeert tot een spiritueel wezen; de Mens met een kapitale ‘M’. Alleen dan zal elke vorm van rassenonderscheid of - afscheiding naar het rijk de fabelen verdwijnen.

Typografie is een samenvatting van het Griekse typos voor slag, vorm, afdruk en graphos voor schrijven. Typografie is de kunst van het vormgeven, zetten en drukken van tekst, zowel voor functionele als esthetische doeleinden. Daaruit concludeer ik dat type of typering in de wereld van vorm ook voor onderscheid of afscheiding staat.

Kijk eens naar het begrip ‘stereotype’… Een stereotype is een overdreven beeld van een groep mensen dat vaak niet overeenkomt met de werkelijkheid. Het is vaak een vooroordeel of negatief denkbeeld en wordt vaak gebruik als rechtvaardiging van bepaalde discriminerende acties. Het Nederlandse woordenboek definieert 'stereotype' als 'vastliggend beeld' of 'karakterisering'.

Onderscheid maken in menselijke rassen is dus denken in stereotypen. Het is een reflectie van onbegrip, en onbegrip schept angst en angst creëert agressie. Om dat te illustreren geef ik hier een voorbeeld van dat onbegrip, dat denken in stereotypen.

In Amsterdam werd ik eens uitgescholden voor ‘blauwe’ waardoor ik dacht dat de gene die mij zo noemde wel kleurenblind moest zijn, want mijn huid heeft een prachtige bruine tint… Een ‘blauwe’ was oorspronkelijk een scheldwoord voor iemand van Nederlands/Indonesische afkomst. De term komt van de blauwe vlekken die te zien zijn bij baby's van gemengd bloed die enige tijd na de geboorte verdwijnen.

Ook kreeg ik wel eens de scheldnaam ‘Inda pinda poepchinees’ naar mijn hoofd geslingerd. Zelfs als tiener kreeg ik dan de cynische gedachte: “Vergeef het hem vader, hij weet niet beter…” Die gedachte is ook geworteld in het woordspel dat ik hanteer in de uitdrukkingen christenDOM en mensDOM, waarbij ik de nadruk leg op de laatste drie letters. Voor die andere religieuze groepering binnen het mensdom heb ik een uitdrukking; het denken IS LAM!

Het christendom is geen ras, het Jodendom is geen ras, de islam is geen ras. Het zijn expressies van menselijke interpretaties, waarbij vergeten wordt dat elke vorm van religie uit dezelfde Bron komt. Geliefden, er is maar één menselijk ras dat in uiterlijke kenmerken verschillend tot uiting komt in de wereld van vorm.

Licht dat afgebogen wordt, vormt kleuren. Denk maar aan zonlicht dat door een kristal schijnt en een regenboog aan kleur op de muur projecteert. Als we voorbij alle kleuren (raciale, sociale, culturele kenmerken) kunnen waarnemen zien we in elk mens op Aarde een Lichtwezen!

Kleurverschillen?

Antropologen delen mensen in ‘rassengroepen’; Kaukasisch (blank), Mongoloïde (geel), Negroïde (zwart), en Australoïde (Aborigines). Binnen iedere classificatie, kunnen er verschillende subgroepen zijn. Evolutionisten hebben een consensus dat de verschillende volksgroepen geen afzonderlijke oorsprong hebben gehad. Creationisten zijn het onderling eens dat alle mensen zijn voortgekomen uit dezelfde voorouders.

Je zou denken dat als je dezelfde voorouders hebt er ook nauwelijks of geen kleurverschil zou kunnen voorkomen in de menselijke huid…

Het ligt voor de hand om te denken dat als er mensen zijn met een gele, rode, zwarte, bruine of rode huidskleur bestaan er ook veel verschillende pigmenten van de huid moeten zijn. De ganse mensheid beschikt echter over hetzelfde pigment en dat is melanine, dat in onze huid in specifieke cellen ligt opgeslagen.

Als dat pigment geheel zou ontbreken, zouden we een erg bleke of roze huid hebben zoals bij albino’s.

Mensen met een bleke huid maken erg weinig melanine aan, mensen met een donkere huid maken veel melanine aan en dan zijn er nog de vele ‘tinten grijs’ zoals dat tegenwoordig heet. Melanine zelf bevat in feite twee pigmenten, die verantwoordelijk zijn voor de kleur van het haar en de kleur van de ogen. Daarmee wordt het wandtapijt van de Vader/Moeder God een uiterst boeiend en kleurrijk schouwspel.

Is het niet geweldig om op een terras te zitten en bij een glas rode of witte wijn al die verschillende mensen te zien passeren. Wat een prachtig werk is de mens.

Wortelrassen.

We gaan eens kijken naar het begrip ‘Wortelrassen’, en zullen het woordgebruik van H.P. Blavatsky - stichtster van het Theosofische Genootschap – zo neutraal mogelijk weergeven. Haar woordgebruik werd in haar tijd/ruimte blijkbaar getolereerd omdat het begrip racisme nog niet in gebruik was. Er kleeft een nare racistische ondertoon in haar compositie, maar met een niet oordelende mentaliteit kunnen we haar concepten wel herhalen.

De Theosofie verdeelt Al dat Is in zeven onderverdelingen van het Zelf. Dat geldt voor de evolutionaire cycli van de mens en alle andere universele en kosmische cycli. Geboorte, dood en wedergeboorte van mensen, planten, dieren maar ook van sterren en hele sterrenclusters zijn hier voorbeelden van.

Kijken we naar de huidige kosmische cyclus op onze planeet, zien we dat er zeven Wortelrassen onderscheiden kunnen worden. Dat zijn achtereenvolgens:

<!--De Polarianen

<!--De Hyperboreanen

<!--De Lemuriërs

<!--De Atlantiërs

<!--De Ariërs

<!--Het Zesde Ras

<!--Het zevende Ras

Volgens het Theosofische Genootschap bestonden de eerste twee rassen in etherische vorm en hebben daarom geen fysieke sporen achtergelaten. Er zijn theorieën, waar wij zelf ook achter staan, dat de ‘Orbs’, die nu zo veelvuldig op digitale foto’s zijn waar te nemen, de eerste twee rassen vertegenwoordigen. Internet geeft inmiddels 1.930.000 links over het fenomeen Orbs.

Ondanks dat H.P. Blavatsky een product was van de tijdgeest waarin ze leefde, vind ik mevrouw Blavatsky een achtenswaardig mens.

De aanvankelijke adept van Blavatsky en een aanhanger van de Theosofische Vereniging was Rudolf Steiner die later het concept van de Antroposofie in de wereld zette. Steiner ontwikkelde zijn ideeën op het breukvlak van de negentiende en twintigste eeuw; het breukvlak tussen het lijden en de langzame en langdurige transitie naar harmonie.

Dat is ook duidelijk merkbaar in zijn filosofieën. Conform de oude energie Heeft Steiner een tamelijk racistische filosofie ontwikkeld. Hij vond dat elk mens de verschillende kenmerken van rassen moet kennen om zich verder als 'ik' te kunnen ontwikkelen. Hij was ook voorstander van het vermengen van de verschillende rassen om een nieuwe mens voort te brengen met alle goede karakteristieken van de diverse rassen. Dat was tamelijk naïef of wellicht een concept waaruit later het idee van de übermensch is voortgekomen. Toch vind ik Steiner een achtenswaardig man.

Creationisten zijn het onderling eens dat alle mensen zijn voortgekomen uit dezelfde voorouders. Dat is een concept waar ik al vaker op in ben gegaan, alleen vanuit een geheel ander perspectief.

Gezamenlijke voorouders.

Na de oorspronkelijke samentrekking van Intelligentie of de Eerste Oorzaak om ‘plaats’ te maken voor de Schepping, bleef er binnen de leegte één enkele punt of ‘impressie’ achter. Wetenschappers noemen dat de Oerknal.

Er was dus een non-moment voordat tijd bestond, waarop het Licht uit de Bron zich tot één enkel punt samentrok, waardoor dat Licht van polariteit veranderde en werkelijk een Licht Fontein werd.

Er was blijkbaar een implosie nodig om een explosie te veroorzaken die we het leven noemen. Onze ademhaling is daar een prachtige weerspiegeling van; we moeten eerst inademen, voordat we kunnen uitademen. Op de uitademing dan van de Schepper/Intelligentie/Eerste Oorzaak kwamen de eerste 12 zielsextensies van de Schepper in existentie.

Lang geleden, zelfs voor de tijd die wij kennen, waren er de Stichters van het Universum – zeer hoog ontwikkelde zielen, die al vele universele spellen hadden voltooid. Deze scheppergoden besloten een eigen Universum te creëren. Ze deden een oproep aan oproep aan alle zielen in alle Universa die minstens één Polariteitsintegratie Spel hadden voltooid.

Hun oproep werd beantwoord door negentig individuen, zeer ver ontwikkelde zielen, die net hun Spel hadden gerealiseerd en uitkeken naar een andere plek om hun spirituele evolutie te vervolgen. Deze groep van negentig bestonden uit 45 Vogelmensen en 45 Leeuwmensen.

Kijk naar die getallen, de som van 45 is 9; het getal van Voltooiing. Combineer het beeld van een Vogelmens met een Beeldmens en je krijgt een gevleugelde leeuw. Sfinx, is de Griekse naam van de uit het oosten stammende gevleugelde leeuw met het hoofd van een vrouw!

We leven in het tijdperk Waterman dat astrologisch gezien de tegenhanger is van het tijdperk Leeuw dat zich kenmerkte door enorme evolutiesprongen. Laten we met leeuwenmoed onze vleugels omgorden en een vrolijk lied zingen: “Van je ras, ras, ras, rijdt de koning door de plas…”

Het mensenras wordt gevraagd alle uiterlijke verschillen te vervangen door innerlijke overeenkomsten. Dan kunnen we weer koningen/koninginnen worden in het Koninkrijk Aarde. Wat een prachtig werk is de mens, hoe nobel in zijn rede, hoe oneindig in zijn mogelijkheden.

Bron:  www.assayya.com

 

• Vorige
• Volgende