Neanderthalers waren prima ouders
Kinderen opvoeden, is geen gemakkelijke taak. Maar de Neanderthalers waren er goed in. Dat suggereert een nieuw onderzoek. De studie spreekt eerdere onderzoeken waarin gesteld werd dat Neanderthaler-kinderen een moeilijke en gevaarlijke jeugd hadden, tegen.
Neanderthaler-kinderen wisten zich emotioneel sterk verbonden met hun sociale groep. In die sociale groep was een belangrijke rol voor de kinderen weggelegd. En ze leerden nieuwe vaardigheden door te spelen. Dat schrijven onderzoekers in het blad Oxford Journal of Archaeology. En daarmee verschilde hun jeugd doorgaans weinig van de jeugd van moderne mensen.
Onderzoek De wetenschappers trekken die conclusie nadat ze onder meer graven van Neanderthaler-kinderen bestudeerden. Uit het onderzoek bleek dat Neanderthalers maanden tot jaren voor hun zieke kinderen zorgden. En wanneer kinderen stierven, werd er – ten opzichte van volwassen overledenen – extra aandacht aan hun graf besteed. Verder wijzen de onderzoekers erop dat Neanderthalers in kleine, geïsoleerde groepen leefden. En dat moet invloed hebben gehad op het sociale en emotionele leven van de kinderen. De Neanderthalers leefden in een ruig gebied en waren op elkaar aangewezen. Het is daarom logisch dat kinderen zich sterk verbonden wisten met de groep en daar helemaal op gericht waren.
Eerdere studies Het onderzoek is in strijd met eerdere studies die stelden dat Neanderthalers helemaal niet zulke goede ouders waren en dat de jeugd van Neanderthalers gevaarlijk, moeilijk en keihard was. Dat idee ontstond in de periode dat we Neanderthalers nog als minderwaardige mensachtigen zagen. Dat wil zeggen: een soort die qua vaardigheden en intellectueel vermogen ver achterbleef bij ons moderne mensen en mede daardoor uiteindelijk uitstierf. Maar tegenwoordig weten we wel beter. Steeds meer studies tonen aan dat we de Neanderthalers jarenlang onderschat hebben.
Overigens willen de onderzoekers niet beweren dat de jeugd van Neanderthalers rozengeur en maneschijn was. Neanderthalers hadden bijvoorbeeld regelmatig met schaarste te maken, vertelt onderzoeker Penny Spikins. “Maar zulke uitdagingen verschillen niet veel van de ervaringen van de palaeolithisch moderne mensenkinderen of jagers en verzamelaars in heel koude gebieden. We moeten een duidelijk onderscheid maken tussen een moeilijke jeugd en een jeugd in een moeilijke omgeving.”