Facebook heeft Whatsapp compleet overgenomen en betaalde daar ruim 16 miljard voor. Daarmee is de discussie over onze waardevolle privacy weer concreet gemaakt. Hoeveel is mijn privacy waard? Welke commerciële waarde kent men toe aan mijn eigendom, het doen en laten van mij: René van Dijk.

 

Heb ik wat te verbergen of denk ik dat ik zo uniek ben? Nee, ik heb niets te verbergen voor mensen die mij daarom vragen. Uniek ben ik al zeker niet, maar ik hoop wel wat te betekenen voor mijn naasten. Deze kennen mij als geen ander en daarmee deel ik meer dan anderen. Ook met u als lezer van deze blog, met u deel ik alleen wat ik nu in deze blog schrijf. Of toch niet? In hoeverre heb ik controle op datgene wat ik met u deel? Moet ik überhaupt nog wat in een blog schrijven en niets meer delen met anderen…?

Op feesten en partijen zijn er mensen die graag het hoogste woord hebben of toehoorders die zelf niet zoveel vertellen. Dat is een keuze, maar ook een karaktertrek. Mensen staan wel/niet graag in de belangstelling, delen wel/niet graag hun mening of vinden dat wat zij meemaken wel/niet belangrijk is voor anderen. Er zijn families waar het aan de eettafel een heerlijke drukte is, en families waar het compleet stil is aan tafel. Er zijn stelletjes die samen in een restaurant geen woord wisselen!

Iedereen mag dat zelf weten en doet lekker dat waar hij/zij zich comfortabel bij voelt. Maar wat als iemand je op een feestje filmt met zijn mobiel en je verhaal vervolgens op Youtube plaatst? Dan zijn er ineens veel meer toehoorders, aan wie je verhaal helemaal niet was gericht? Waardoor je relaas ineens een hele andere context krijgt en je kan schaden. Moeten we dan ook het publiek in de gaten gaan houden? Of in dergelijke gelegenheden ook maar ons mond gaan houden? Niet meer communiceren in het openbaar en continue op je woorden letten?

Lees verder op: Networkers.com

• Vorige
• Volgende