Kerstbrief Judith Krasznai
Een mooi en inspirerend verhaal
Bijna Kerst 2024, Den Haag,
Ik wil deze brief beginnen bij mijn einde van vorig jaar; bij inspiratie…
Heb jij al inspiratie in het vooruitzicht de komende week? Een inspirerende ontmoeting of een activiteit in de planning?
De betekenis van het woord ‘inspiratie’ komt van het Latijnse woord ‘in spirare’, dat letterlijk betekent ‘inademen’ of ‘inblazen’. Dat wil zeggen de ziel of de geest inblazen. Bij de oude klassieke Griekse filosofen werd inspiratie beschouwd als iets van goddelijke aard. Volgens Plato, de leerling van Socrates, is inspiratie een middel om tot dieper inzicht te komen.
Waar jij jouw inspiratie uit haalt is dus heel persoonlijk. Dat kan zijn uit religie, liefde, natuur, muziek, dans, toneeluitvoeringen, films, literatuur en beeldende kunst. Maar ook een mens of een gebeurtenis kan dienen als bron van inspiratie. Soms is een herinnering, een foto of zelfs een geur al genoeg om voor langdurige inspiratie te zorgen. Inspiratie kan je ook koppelen aan kunstenaars, componisten en schrijvers.
Ieder heeft zijn eigen inspiratiebron die het leven kleur of zin geeft. Ik ben de afgelopen maanden geïnspireerd door vrouwen. Vrouwen die bij mij op gesprek zijn gekomen. Vrouwen die allemaal uniek, mooi, talentvol en o zo kleurrijk zijn. Die ballen in de lucht hebben gehouden en nog in de lucht houden, die tegen grenzen aanliepen, of gewoon tegen zichzelf, die moesten huilen en lachen, maar die boven al zichzelf durfden te laten zien en te zijn wie ze diep van binnen al lang waren.
Afgelopen week had ik een ontmoeting met een bijzondere vrouw. Ik volgde mijn wekelijkse lesje Zumba en we hadden een nieuwe lerares. Ik mag haar niet bij haar naam noemen, maar wel haar verhaal vertellen. C vluchtte uit Syrië, al een hele poos geleden. Het is ontroerend om te zien hoe C, ondanks haar verleden, zo'n positieve energie en vreugde uitstraalt. Haar dans en beweging zijn niet alleen een uiting van haarzelf, maar ook van haar veerkracht en de manier waarop ze haar ervaringen omarmt. Het lijkt alsof ze met elke pas en elke beweging haar verhaal vertelt, niet in woorden, maar in emoties en verbinding.
Op het einde van de les vraagt ze ons de handen van elkaar vast te pakken en in een kring te gaan staan. Het lied dat ze meezingt bezorgt me kippenvel. De zin die ze uit volle borst zingt wordt vertaald door mijn buurvrouw in de kring; “als ik jou dien en jij mij, dan is de wereld een stukje mooier,” raakt de kern van wat het betekent om voor elkaar te zorgen en samen te zijn, ongeacht de verschillen in achtergrond of taal.
Het dekentje met lekkernijen dat wordt uitgerold, is een prachtige metafoor voor gastvrijheid en delen. Het laat zien dat, ondanks dat je zelf niets kon meenemen met je vlucht, je altijd welkom bent om deel uit te maken van de gemeenschap. C’s reis van Syrië naar Nederland is er een van uitdagingen, maar ook van hoop en nieuwe kansen. Haar menselijkheid is niet aangetast door haar ervaringen; in plaats daarvan heeft het haar krachtiger gemaakt.
Je vraagt je af hoe ze het doet, die straling van liefde en licht. Misschien is het juist haar verleden dat haar heeft geleerd om de kleine dingen in het leven te waarderen en om verbinding te maken met anderen. Haar dans is niet alleen een fysieke uiting, maar ook een spirituele. Ze laat zien dat, ongeacht wat je hebt meegemaakt, er altijd ruimte is voor vreugde, liefde en een gevoel van samenhorigheid. En dat is iets dat ons allemaal verbindt.
Heeft niet iedereen unieke talenten die we nodig hebben in een fijne samenleving? Waarom lopen zo veel mensen vast in het systeem of worden ze ziek? Waarom is onze maatschappij divers, maar voelen velen zich toch nog niet inclusief?
Volgens mij zit het in het publieke debat dat we op twee lagen voeren en niet op drie. Je hebt als eerste de vaststelling van de feiten, daar gaat veel tijd in om, vanwege fake nieuws, vanwege AI, vanwege mensen die het leuk en normaal vinden om te liegen. De tweede laag is de interpretatie van de feiten, hieraan verliezen we het meeste onze tijd. Is er een asielcrisis, is er een genocide gaande in Gaza? Is er een mestcrisis?
De derde laag is de morele discussie. In de ideale omstandigheden heb je een gedeelde opvatting over de feiten en over de interpretatie daarvan en dan komt de vraag; wat is het goede?
We komen niet in deze laag, omdat we alleen maar vastzitten in de eeuwige gespreksvoorbereiding. Logisch dat deze tijd in beslag neemt, maar het gebrek aan een moreel debat lijkt opeens te ingewikkeld en eng. Komt dat omdat we het verleerd zijn? Er is volgens mij een gebrek aan waarden in de politiek, in de samenleving.
Ik denk dat behoorlijk wat mensen weten wat er speelt in de wereld en toch gaan weinig mensen met elkaar in discussie, omdat het ruzie wordt. Maar zou jij willen dat je zoon moet gaan vechten in een oorlog? Zou jij vertrekken als je huis in Gaza voor de zoveelste keer gebombardeerd wordt? Zou jij terug willen naar Syrië als je C was, waar de dictator weg is, maar de toekomst ongewis?
De zin van het bestaan toont zich door de eindigheid ervan, zegt Heidegger. Sein zum Tode noemt hij dat. Omdat het leven hier op aarde maar tijdelijk is, zijn we genoodzaakt er betekenis aan te geven. Laten we nog eens goed om ons heen kijken naar wat ons verbindt. Ons leven heeft alles te maken met bezieling, ergens voor gaan, met aandacht, intense betrokkenheid bij mensen of dieren, een verbinding maken met de omgeving en hart voor de zaak hebben. Geïnspireerde mensen stralen iets krachtigs uit, zijn staan in hun kracht, en kunnen anderen inspireren in hun omgeving.
Ik schrijf deze brief op 13 december, het feest van Santa Lucia, het feest gaat terug tot de 4e eeuw. Van origine is het een christelijke feestdag, waarbij de martelaar Lucia van Syracuse herdacht wordt. Zij bracht volgens de legende voedsel naar christenen die zich verstopten in Romeinse catacomben en ze verlichtte haar weg met een krans van kaarslicht op haar hoofd. In Zweden vieren ze het ieder jaar en het gaat daar om het uitdragen van het licht; het licht zijn.
Doe je mee?
Ik wens je mooie feestdagen en een liefdevol, lichtend en inspirerend 2025 toe.
Liefs Judith.
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
https://open.spotify.com/track/5ErxWx9p1ReydTb0HTF57t?si=84Hvt-akT3a-fM2cpzRlGw