Van haar vader kreeg ze een onuitputtelijke liefde mee voor het Afrikaanse continent – van haar moeder een diep gevoel voor spiritualiteit.

De verbinding daartussen tekent het leven van Irene van Lippe-Biesterfeld (1939). Net als haar moeder die met haar fameuze rede voor de VN haar tijd vooruit was, is ook prinses Irene in vele opzichten haar tijd vooruit geweest. “Na mijn eerste boek heb ik veel over me heen gekregen,” vertelt zij in Het Vermoeden. “Toch ben ik blij dat ik het heb gedaan, want nu blijkt dat steeds meer mensen zoeken naar verbinding.”

Haar verbondenheid met alles wat leeft geeft zij praktisch handen en voeten door een grote diversiteit aan activiteiten. Ze is de initiatiefnemer van het NatuurCollege, ontwierp in samenwerking met Staatsbosbeheer het programma NatuurWijs voor kinderen, geeft trainingen aan locale gidsen in Zuid-Afrika en organiseert retreats en cursussen. En alles met het doel om de bewustwording te stimuleren, dat wij allemaal deel uitmaken van het grote ecosysteem aarde, en dat al ons denken en handelen daar invloed op heeft. Voor Prinses Irene is het een heilig besef te weten dat ieder mens ertoe doet, dat verschillen er mogen zijn en dat het erom gaat wezenlijk naar de ander te luisteren. Vandaar ook haar keuze voor een tekst van Albert Einstein, waarin hij zegt: ‘Het is onze taak om onszelf te bevrijden uit deze gevangenis door onze cirkels van mededogen te verruimen, door alle levende wezens te omarmen, alsmede het geheel van de natuur in al zijn schoonheid.’ Prinses Irene: “We leven allemaal in een stukje van de puzzel en zijn het overzicht kwijt. Maar als we de ramen en deuren van onze ziel openzetten en de ander ontmoeten, dan wordt ons leven rijker en vrolijker.” Ontmoetingen met gasten uit diverse religieuze tradities en gesprekken met hen over hun leven en drijfveren en over hun persoonlijke heilige tekst.

Bron : NPO

• Vorige
• Volgende