Goed wereldnieuws
Wist je dat de wereld nog nooit zo welvarend en vredig geweest is als nu. Rond de jaren ’60 vorige eeuw waren de twee grootste wereldproblemen oorlog en armoede. Vijftig jaar later zijn die flink achteruit gezet.
Laten we beginnen met armoede. Medio jaren ’70 waren er naar inschatting 3,5 miljard mensen op aarde en 2 miljard van hen zaten in armoede en leden – in meer of mindere mate – aan hongersnood. Veertig jaar later zijn er 7,3 miljard mensen maar lijden er 767 miljoen aan armoede. In minder dan twee generaties is dit onfortuinlijke aantal gekelderd van 5 op 9 naar 1 op 9. Nooit eerder vond zo’n massale economische vooruitgang plaats als nu.
Kijken we naar armoede op de langere termijn: in 1820 – vlak voordat het tijdperk van kapitalisme begon – was 94 % van alle mensen arm. In de menselijke historie was alleen een minieme elite rijk terwijl meer dan 90 % van het volk amper een bestaan had. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was er al een aanzienlijke verbetering maar nog steeds was 70 % schrijnend arm. En daarna: in 1981 was dat 44 %, in 1990 37 %, in 2010 16 % en in 2013 10,7 %. Dit is een verbazingwekkende prestatie !
Met dat tempo kunnen we armoede totaal uitroeien in 2030 maar reken daar maar niet op. De mensensoort die zich leiders noemen – en hun toegewijde volgelingen -, hebben een enorm vermogen om de boel te verknoeien. Kijk maar naar Venezuela vandaag de dag. In 1950 had Venezuela de op 4 na hoogste BNP in de wereld. Nu is het land gereduceerd tot een economisch rampgebied waar mensen sterven van de honger dankzij het socialistische regime.
Maar terug naar het goede nieuws. Meer mensen genieten van vrede en vooruitgang dan ooit tevoren. Miljarden mensen bereikten meer vrijheid en mogelijkheden om te werken, te investeren, produceren, handelen en winst te maken met elkaar. Zowel nationaal als internationaal.
Een ondergewaardeerd effect van marktliberalisatie (= het bevrijden van economische activiteit van overheidscontrole) is de toegenomen vrijheid om over de grenzen te handelen. Na twee wereldoorlogen met een depressie/handelsoorlog er tussen, werkten o.a. de Amerikanen aan meer welvaart door handelsbarrieres te slechten en de commerciële banden aan te halen.
De onderliggende economische boodschap is simpel: meer handel leidt tot meer welvaart. Iedere keer als de sociale arbeidsdeling wordt uitgebreid door het opnemen van meer mensen in de marktplaats leidt dat tot uitbreiding van het aantal beschikbare talenten en producten voor consumenten. Meer concurrentie, specialisatie, efficiëncy en schaalvergroting stimuleren producenten om hun kwaliteit te verbeteren en hun (kost-)prijzen te verlagen. En als de groeiende wereldhandel laat zien dat commercie welvaartverhogend is, realiseren mensen zich dat het zelfvernietigend is om oorlog te voeren tegen mensen die producten produceren die ze willen hebben.
De theorie dat handel de vrede vooruit helpt, komt uit de praktijk. Nadat de internationale handel aanzienlijk expandeerde na de Tweede Wereldoorlog is het oorlogvoeren teruggelopen. Het aantal oorlogen was 10x hoger in de eeuw voor 1950 dan in de 50 jaar daarna. Steven Pinker van Harvard meldt: “the world is less violent now than at any time in history.”
Geen enkele bureaucraat heeft bijgedragen aan meer welvaart en vrede. Dat staat op conto van handel, vrijheid, particulier initiatief en innovatie. De uitvinding van de container heeft meer voorspoed gebracht dan alle vergaderingen, moties en wetten van de EU bij elkaar. Denk daaraan als politici hun bekende riedel van onmisbaarheid, dreiging en valse geschiedenis afdraaien.
Bron: Mises