Ten eerste, radiomaken verleer je niet. Ten tweede, je moet wedstrijdritme opbouwen. Het is net als een marathon rennen, ben kapot na die 2 uurtjes. Ten derde: de club mensen waarmee en waarvoor je werkt is essentieel.

Leuke sfeer, leuke radio. MAAR (en ik schrijf dit niet voor niets met hoofdletters) wat me ook weer opvalt is hoe belangrijk concentratie is voor leuke, verzorgde, originele radio.

De eerste show was het druk in de studio, allemaal mensen die me succes kwamen wensen. Superlief en begrijpelijk. Tweede show was het al wat rustiger en kon ik mijn draai weer wat meer vinden. Derde show was ik zowaar een uur alleen in de studio.

En toen begon er wat te gebeuren. Ik kwam zowaar op het idee om weer eens wat te goochelen met een luisteraar, de overgangen net wat strakker te zetten, van te voren wat langer na te denken waar ik met een spreek heen wilde en niet de eerste de beste backsell of bedje te pakken wat ik tegenkwam maar iets te zoeken dat ook echt mooi aansloot op de vorige track.

Het blijft een lastig spanningsveld, mensen in de studio versus het meeste uit een radioshow halen. Je kunt net als ik deed in mijn jonge jaren mensen de studio uitkijken en zeggen dat het je ontzettend afleidt al dat gekeuvel om je heen, maar dan weet je dat je al gauw op de nominatielijst staat om vervangen te worden door een jock die wel alles tolereert. Want het moet wel gezellig blijven.

Leuke, tot in de puntjes verzorgde radio, dat doe je maar in je eigen tijd. Hier ben je onderdeel van een team en je doet leuk tegen je collega’s, ook al komen ze met een fotoboek van hun trouwerij de studio in terwijl jij de Mega Top 50 zit te presenteren (ik verzin dit niet).

Ik maak wel eens de vergelijking met een operatiekamer. Een cockpit in een vliegtuig. Of een monteur die onder een auto ligt. Die zijn ook met hun vak bezig en kunnen daarbij niet te veel directe afleiding gebruiken. Dan zie ik videomateriaal uit de studio van 538 of 3FM en dan denk ik ‘vind je het gek dat het op de radio vaak zo rommelig klinkt of dat de jock zo standaard z’n playlistje zit af te raffelen’.

Hij of zij krijgt gewoonweg niet de tijd en rust om tot briljante dingen te komen. Een producer die lekker de winnaars gaat terugbellen tijdens je show, technici die een lamp komen vervangen: moet allemaal kunnen zeggen we dan. Stel je niet aan Kicken, de studio is niet alleen van jou. Klopt, maar de zendtijd is wel van de luisteraar.

Sorry dat ik al jarenlang probeer daar het maximale uit te halen. De studio zou de heiligste plek in het gebouw moeten zijn, niet een trefpunt voor iedereen die nog even de laatste roddels uit radioland wil bespreken. Ik heb voor de grap wel eens om extra luxaflex gevraagd of een slot op de deur van de studio. Weggehoond, beschimpt en nog net niet bespuugd werd ik. Terwijl dat magische waarom we allemaal zo van radio houden pas kan gebeuren als je in de flow komt.

Als jij daar als jock je schoenen voor moet uittrekken of iets anders wil om je op je gemak te voelen, so be it. Ik begrijp wel waarom sommige jocks hun drugsdealer op speeddial hebben staan, ze moeten toch iets om rustig te worden in de hectiek van een overvolle radiostudio. Of zoals bij QMusic de uitzendplek omringd wordt door ramen waardoor je letterlijk je programmaleider ziet zitten. Of de hele kantine ziet die naar je zit te luisteren. Wat doen we de jocks toch aan allemaal. ‘Kwestie van wennen’ hoor je dan. Nee, geen kwestie van wennen. Kwestie van nog bangere, onzekere jocks creeëren en dus nog meer middelmatige, nietszeggende, saaie, voorspelbare radio in Nederland.