Wat is – op zo’n hectisch wereldbeeld als nu – het nut van een spirituele en esoterische visie, van een visie die uitgaat van een ruimere manier van denken? Maar al te vaak wordt gedacht: géén, want ‘dat is alleen maar ‘liefde’ en ‘lief zijn voor elkaar’, en daar heb je nu niets aan’. Ten onrechte, want in het ruimere gedachtegoed ligt nu juist de enige duurzame oplossing. Het belang van een andere zienswijze en van een ruimere manier van denken is enorm:

Duiden van de huidige tijd Allereerst is het belangrijk om deze tijd te kunnen duiden. Natuurlijk, het is onrustig in de wereld, maar er is veel meer aan de hand. We zijn namelijk aan het einde van een tijdperk van meer dan 2000 jaar (Vissentijdperk). Aan het einde van elk tijdperk schudden de oude fundamenten op zijn grondvesten. Heel begrijpelijk, want de oude structuren, waarden en normen zijn ‘op’ en werken niet meer, er zit geen energie meer achter. Terwijl de energie van het nieuwe (Waterman)tijdperk des te sterker naar voren komt en strijdt om zijn plek. Het is vele malen krachtiger dan de terugtrekkende energieën van Vissen.

In de deuropening van het ‘Aquariustijdperk’ is jouw rol op Aarde essentieel.

Dus zo’n overgang is zeer turbulent, hectisch en verwarrend, want dat botst. Het zijn vooral de machthebbers – van landen, bedrijven en organisaties – over de hele wereld die nog in het Vissen-gedachtegoed leven, terwijl een groot gedeelte van de wereldbevolking zich aangesproken voelt door de Waterman-energie. Binnen de esoterie is deze huidige botsing en deze turbulentie voorspeld en vanuit die visie is daarom de huidige situatie goed te begrijpen. Een feit op zich zegt niet veel, het gaat om de context.

Wet van karma Binnen de esoterie is men ook bekend met de wet van karma (wet van oorzaak en gevolg): wat je zaait, zul je oogsten. Dus kwaad met kwaad oplossen werkt niet. Dat klinkt logisch, maar toch gebeurt het keer op keer. Want hierdoor ontstaat er een geweldspiraal die niet te stoppen is. ‘Darkness cannot drive out darkness: only light can do that. Hate cannot drive out hate: only love can do that’. Een uitspraak van Martin Luther King.

Komen we inderdaad toch weer uit bij liefde. Dat is logisch, want liefde staat voor het ruimere denken. Liefde is inzicht. Inzicht in de wetten van het leven. De onwetendheid over de wet van karma zorgt voor meer dan 90% van de ellende in de wereld. Het is tevens het onbekend zijn met de wet van reïncarnatie en met de zin van het leven. Men beseft niet dat we hier al veel vaker geweest zijn en dat we ons in een geestelijke evolutie bevinden. Dat is een compleet andere visie dan de overheersende, waar de dood de dood is.

Met andere woorden: als we erachter komen dat de dood niet bestaat, dan gaat er hele nieuwe en grote wereld voor ons open. De zin van het leven is geestelijke groei, onwetendheid om te zetten in inzicht. Daar doen we honderden levens over. Om onderweg erachter te komen dat we alle broeders van elkaar zijn en in vrede horen te leven met elkaar.

Inzicht in geweld Daarnaast is oorlogsgeweld eigenlijk één groot rookgordijn: het versluiert namelijk elke andere oplossing. Want alles wat je aandacht geeft, groeit. Oorlog slorpt op deze manier alle aandacht op en versluiert daardoor het werkelijke probleem. Robert McNamara, de Amerikaanse minister van Defensie van 1961 tot 1968, vertelt in de documentaire ‘The Fog of War’ over de lessen die hij trok uit de Vietnamoorlog. Hij vertelt over de mist die opkomt, zodra de beslissing oorlog te gaan voeren is genomen.

Een mist, die al vrij snel het zicht belemmert. En omdat men nu eenmaal aan die oorlog begonnen was, moest Amerika eerst door al ‘die shit’ heen, om vervolgens te moeten concluderen dat het om een zinloze oorlogsmissie ging. McNamara’s conclusie was, jaren na dato, dat hij eigenlijk al wist hoe zinloos de Vietnamoorlog was voordat hij deze in werking zette.

Volgens Harry Beckers zijn het ook letterlijk (energetisch) donkere wolken die tussen de persoon en de oplossing blijven hangen. Denk maar aan een uitdrukking als ‘blind van woede’; we zien dan niets meer. Geweld is een emotie die inderdaad blind maakt. Want alle aandacht en energie gaat naar de wolken (van emotie), terwijl je uitzicht moet hebben om tot inzicht te komen.

Geweld is emotie en komt voort uit emotie. Dit is een pijnlijke constatering, want een emotie komt –grofweg gesproken– voort uit onwetendheid. Zodra je inzicht hebt in de situatie van het voorval en je dit vervolgens kunt beheersen, is de emotie er niet meer. Dan kun je er vanaf dat moment weer helder naar kijken. Dit proces is nu juist een van de belangrijkste geestelijke lessen die we als mens te leren hebben: het overwinnen en overstijgen van onze emoties.

Begint bij de mens zelf Vrede is niet de afwezigheid van geweld of oorlog. Vrede is een bewustzijn, een manier van zijn, een manier van leven. Een land kan in vrede zijn, maar binnenin kan het broeien van conflict. Zo ook in een mens. Mensen praten maar wat graag schande over een oorlog, maar zelf hebben ze ruzie met de buurman over het vuilnis. Of hebben ze een conflict thuis en op het werk. Wat is het verschil met een oorlog? Weinig.

‘Vechten met een ander geeft oorlog, worstelen met jezelf brengt vrede’(Inayat Khan). Vele wijze mensen die ‘tappen uit’ de esoterie belijden de wijsheid van ‘zo binnen, zo buiten’: de oorzaak van alle geweld in de wereld zit in de mensen zelf. Dat sluit aan bij de Indische wijsheid dat vrede een kwestie is van drie keer ‘shanti’ (vrede). Werkelijke vrede begint met vrede in jezelf. Daarom wordt ‘shanti’ vaak vertaald met ‘innerlijke vrede’. Als die er is, dan kom je toe aan de tweede shanti: vrede met je omgeving. Want een eigen of nationaal belang bestaat niet, er is alleen maar algemeen belang.

Dan komt automatisch de derde shanti: vrede met de natuur, met de kosmos, het accepteren van de wetten van de Kosmos. Maar het begint dus met de vrede in onszelf. Volgens Krishnamurti is dat moeilijk voor de meeste mensen, aangezien we vele angsten kennen. ‘A man who is not afraid is not aggressive, a man who has no sense of fear of any kind is really a free, a peaceful man’. Een mens die niet bang is, totaal geen angsten kent, is niet agressief en is een werkelijk vrij en vredig mens.

Van ego/persoonlijkheid naar ziel Waar komt die angst vandaan? Wat zorgt ervoor dat we het meestal buiten onszelf zoeken? Waarom is dat zo hardnekkig en zijn we zo gewelddadig? Het antwoord ligt in ons ego, in onze persoonlijkheid. Het ego denkt in eigenbelang, vindt status belangrijk, vindt geld belangrijk en heeft nooit genoeg. Het is niet te bevredigen. Het kan ook niet tegen zijn verlies, heeft angsten en is tot alles in staat uit lijfsbehoud.

En bovenal denkt het ego in afgescheidenheid: ik en de ander. De persoonlijkheid kent wedijver en jaloezie, en heeft daarmee een zeer vijandige wereld geschapen. Dit is het grote vergif in de wereld en heeft de aarde ontzield. Want de ziel weet dat we allen één zijn. De ziel kent geen afgescheidenheid maar ervaart juist verbinding: de ander is slechts ‘een andere ik’. De ziel kent geen strijd en ervaart slechts een pad van ontwikkeling.

De mens IS bewustzijn. Ons bewustwordingsproces heeft te maken met de weg van de persoonlijkheid naar de ziel. In dit proces ervaren we een steeds ruimere werkelijkheid, kunnen we onze angsten loslaten en komen we steeds dichter bij ons Zelf. Maar tot nu toe heerst de beperkte en egoïstische visie van de persoonlijkheid over de ruime en altruïstische visie van de ziel. Inzicht in dit proces geeft het begrip en helderheid voor de huidige situatie.

Geweldloosheid? Maar is geweld dan altijd ‘slecht’? Meestal wel. (Maar ja, goed en slecht is ook maar betrekkelijk, want het is beide een uitdrukking van het goddelijke hier op aarde. Ware het niet, dat we het kwade wel moeten gaan leren beheersen – de geestelijke evolutie – en uiteindelijk zullen afsluiten.) Is geweld dus ‘slecht’? Kennis van de ruimere werkelijkheid leert dat je jezelf mag verdedigen als je wordt aangevallen. Sterker, opkomen voor jezelf uit verdediging is je goddelijke plicht.

In het geval van een aanval kan geweldloosheid dus misschien wel de verkeerde raadgever zijn. Geweldloosheid is het gedrag dat voortkomt uit een vredesbewustzijn. Vrede in jezelf voelen en voor iedereen is essentieel, maar als iemand je wilt vernietigen, mag je je verdedigen. Het originele krijgerschap is niet voor niets een goddelijk talent. Belangrijk is echter: vanuit welke intentie vecht je?

In het leuke verhaal van Paolo Coelho komt deze essentie naar voren in een mildere versie: Een Zen-Boeddhiste komt terug in het bergklooster van de markt in het dal en zegt tegen haar leraar, ‘Die ene marktkoopman begon weer te zinspelen op een intieme ontmoeting en dit keer ging hij mij ook betasten. Helaas kon ik mij weerzin niet beheersen: ik gaf hem een harde klap in z’n gezicht. Ik schaam me zo …’ Haar leraar antwoordde, ‘Inderdaad … de volgende keer moet je je beheersen en in plaats van weerzin vul je je hart met liefde … en dán sla je hem hard in z’n gezicht! Want dat is de enige taal die hij begrijpt.’ Met andere woorden: er is niets mis met een harde klap, het hangt van de intentie af.

Goed en slecht denken Het ego- en gewelddenken denkt heel zwart/wit en verdeelt de wereld in goed en slecht. De ‘As van het Kwaad’ is zo’n uitdrukking hiervan. Maar de Russische schrijver en dissident Solzhenitsjin zei het al:‘Zou het niet makkelijk zijn als de lijn tussen goed en kwaad de mensen in twee groepen zou delen. Dan zou je om de slechte een muur kunnen bouwen. Maar zo is het niet, de lijn van goed en kwaad loopt door een ieder van ons.’

Het willen elimineren van Saddam Hoessein past in dit zwart/wit-denken. Hij was slecht, moest weg, probleem opgelost. Doordat het geweldsdenken denkt in afgescheidenheid, denkt het altijd in eliminatie. Of wat kinderlijk uitgedrukt, ‘als ik het niet meer zie, dan is het er niet meer’. Hiermee toont deze fysieke manier van denken haar onwetendheid aan over de verbindingen uit het verleden en toekomst (wet van karma) en met de onzichtbare verbindingen en culturele wortels in het hier en nu: door het doden van een terrorist, staan er 10 nieuwe op. De eliminatie van Hussein heeft niet alleen Irak, maar ook de rest van de wereld voor een veel groter probleem geplaatst.

Hele maatschappij van doordrenkt Maar het grote probleem is natuurlijk – door de overheersing van het ego/persoonlijkheid over de ziel – dat het gewelddenken in onze gehele maatschappij zit. Het is ervan doordrenkt, het zit in ons denken. Daarom richten we de samenleving in zoals we doen. Onze economie, het bedrijfsleven, de medische wereld … het zijn allemaal uitingen van een wereld van afgescheidenheid.

De survival of the fittest, competitie, de maakbaarheid van alles, het grote verschil tussen arm en rijk … het is een gewelddadige visie op het leven. We hebben als het ware het geweld geïnstitutionaliseerd. We weten niet beter. Een stap naar een werkelijke oorlog is daarom maar een kleine: het is dezelfde manier van denken.

Niet van je stuk brengen Veel mensen raken down en depressief van al het leed in de media. Het ruimere inzicht in wat er werkelijk aan de hand is, maken de feiten niet minder triest, maar zorgt er er wel voor dat je er anders mee omgaat. Hetzelfde geldt voor mensen die door al deze narigheid het geloof verliezen in God. Het heeft weinig met God te maken. Het is de mens zélf die dit doet, het kwaad zit in (het ego van) de mens. ‘Er zijn twee oorlogen: de kleine oorlog en de grote oorlog. De kleine oorlog vindt plaats in de wereld. De grote oorlog vindt plaats in jezelf’. (Islamitische spreuk).

‘Er zijn twee oorlogen: de kleine oorlog en de grote oorlog. De kleine oorlog vindt plaats in de wereld. De grote oorlog vindt plaats in jezelf’.

Oplossing En dat is meteen het goede nieuws: de oplossing zit in onszelf! We zitten in een geestelijke evolutie. Het is een geestelijke pad dat we belopen, van persoonlijkheid naar ziel. Het steeds transparanter maken van onze persoonlijkheid, een stap daarin is het loskomen van onze emoties. De komst van het Watermantijdperk zal een enorme versnelling geven en een duwtje richting de ziel. We zitten natuurlijk al een beetje in deze stroom. Steeds meer mensen leven vanuit hun hart en willen echt bijdragen aan een betere wereld. Protesten vanuit alle delen van de wereld over de huidige situatie zijn aan de orde van de dag.

Mensen starten steeds meer initiatieven die goed doen voor de wereld. Vanuit deze nieuwe en ruimere inzichten zullen we gaan ervaren dat we allen één zijn. Daarom wordt onze eerste stap: alles samen delen. Hiermee halen we de oorzaak weg van de onrechtvaardigheid in de wereld. Als we dan werkelijk ervaren dat we één familie zijn, kan het vertrouwen groeien. En als het vertrouwen groeit, kunnen er weer juiste verhoudingen komen en zal er eindelijk rechtvaardigheid zijn. Pas dán kunnen we spreken van een beschaafde wereld. Alleen rechtvaardigheid in de wereld zal een duurzame vrede geven.

En die weg begint inderdaad bij liefde, namelijk bij onszelf: bij het inzicht van een ruimere visie op leven en dood.

© Ronald Jan Heijn

Bron:www.helloaquarius.org/de-weg-naar-vrede

x

x

Bron: wantoknow.nl