Charlie Chaplin’s gedicht over zelfliefde dat je misschien nog niet kent.
Charlie Chaplin wordt vandaag de dag over het algemeen herinnerd als een komiek die in stomme films speelde in de periode 1920-1950, te herkennen aan zijn iconische hoed en snor. Er zijn maar weinig mensen die weten hoe wijs en intelligent hij ook was.
De scène uit The Great Dictator waarin Charlie spreekt over onze connectie als mens, onze inherente rechten op deze planeet en hoe we de weg kwijt zijn geraakt door hebzucht, is waarschijnlijk de grootste aanwijzing naar de geest van deze man. Ook al is hij ongeveer 50 jaar geleden overleden, zijn nalatenschap leeft door en hij blijft ons dagelijks inspireren met inzicht, wijsheid en humor. Het volgende gedicht omvat zijn unieke en opmerkzame begrip van zelfliefde.
Op de dag dat hij zeventig jaar werd, schreef Charlie Chaplin een prachtige tekst. Terugkijkend op zijn leven ontdekte hij dat liefde voor jezelf alles in een ander perspectief zet en het leven mooier en lichter maakt.
“Toen ik van mezelf begon te houden,
zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,
dat ik niet leef in harmonie met mezelf.
Nu weet ik: dat is AUTHENTICITEIT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen
als ik plotseling verlangens opdring
zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp
voor was en de ander er niet klaar voor was
zelfs als ík die ander was.
Nu weet ik: dat is RESPECT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
verlangde ik niet langer naar een ander leven
en zag ik dat alles in de wereld om me heen
een uitnodiging is om me te ontwikkelen.
Nu weet ik: dat is GROEI.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben
en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.
Ik kan dus rustig zijn.
Nu weet ik: dat is ZELFVERTROUWEN.
Toen ik van mezelf begon te houden,
stopte ik om elke minuut te vullen en
plannen voor de toekomst te maken.
Nu doe ik alleen dat waar ik blij van word
waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen
op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo.
Nu weet ik: dat is EENVOUD.
Toen ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:
voeding, mensen, spullen, situaties
en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf.
Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’.
Nu weet ik: dat is LIEFDE VOOR JEZELF.
Toen ik van mezelf begon te houden
stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen
en sindsdien merk ik steeds vaker
dat niets zwart of wit is.
Nu weet ik: dat is BESCHEIDENHEID.
Toen ik van mezelf begon te houden
wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen
meer maken over de toekomst.
Nu leef ik alleen in het moment
in het hier en nu, waarin alles gebeurt.
En ik noem dat: ZIJN.
Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan
en me een naar gevoel kunnen geven.
Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn geest een waardevolle bondgenoot.
Nu noem ik deze verbinding: de WIJSHEID VAN HET HART.
Wanneer we van onszelf gaan houden
hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties
met onszelf of met anderen.
Zelfs sterren botsen weleens
en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren.
Nu weet ik: dat is LEVEN!”
Wat een fantastisch stuk over zelfliefde. Het is duidelijk te merken dat Charlie veel geleerd heeft tijdens zijn tijd hier op aarde. Dit gedicht herinnert ons er aan dat er een les schuilt in alle ervaringen in het leven. Ook al herkennen we dit niet altijd in het moment, achteraf gezien kunnen we ontdekken hoe de lessen die het leven ons gaf ons kunnen helpen.
Elke regel van het gedicht deelt een les die we in gedachten kunnen houden als we het gevoel hebben dat we niet goed genoeg zijn of niet dáár zijn waar willen. Is zelfliefde iets waar jij mee worstelt? Ik geloof dat het leren accepteren van jezelf zoals je nu bent, terwijl je daarnaast best oog mag hebben voor eventuele verbeterpunten, een levenslange reis is.