|
Lieve mensen,
De zomer staat voor de deur, met nu al tropische temperaturen in het vooruitzicht. Dit is de tijd om te chillen, boeken te lezen, maar ook om te schrijven aan mijn nieuwe boek. Gelukkig bestaat er zoiets als een laptop.
Op zaterdagochtend 29 juni is voorlopig de laatste groepshealing van Paul. Deze keer weer in het sfeervolle Auberge de Rousch, in Heerlen. De hitte is dan al voorbij, met een weersverwachting van rondom de twintig graden. Na afloop is het napraten op het terras. De agenda voor het najaar is in de maak.
De Heilige Vrouwen Cursus van 1 juli gaat niet door. Na een terugkomdag werd duidelijk dat er behoefte was aan verdieping. ‘Hoe nu verder?’ Er is meer innerlijke rust en een dagend besef van de eigen grootheid, maar hoe kun je dit bestendigen? Daarom is er op 15 en 22 juli eenmalig een kort vervolg, alleen bestemd voor de deelneemsters. Het zou zomaar kunnen dat niet alle mails zijn aangekomen, daarom deze aankondiging.
Ondertussen is het bijna vakantie in het land. Welk boek is waardig om je koffer mee te verzwaren als je op reis gaat? Allereerst, als ik zo onbescheiden mag zijn, mijn eigen boeken. ‘Leven met het Licht aan’, en 'Voorbij de Horizon’. Er zijn zoveel positieve reacties. Het heeft ook het nodige losgemaakt en harten geraakt. Met vijf sterren op bol.com
Ik heb genoten van het nieuwe boek van Geert Kimpen, ‘Het meisje dat aan de oever verscheen’. Eindelijk weer eens een spirituele roman met diepgang. Zie ook het interview met mij en Geert op Youtube. Dit boek kun je gerust aan het strand lezen. Het inspireert om het heilige in de relatie te eren, om je eigen tempel in te richten, om je schatje weer eens in alle liefde te omarmen.
Ook bijzonder is het debuut van Tanja Huissoon: ‘Het zal nooit voorbij zijn.’ Ik dacht dat het om het zoveelste oorlogsromannetje zou gaan, maar voordat je het weet kruipen de personages onder je huid. Ik had eigenlijk geen zin om me met de vreselijke omstandigheden, ooit in een kamp in Birkenau, bezig te houden maar kan het verhaal toch niet wegleggen. Indrukwekkend. Heb er zelfs van gedroomd.
Lucie Verzandvoorst schrijft op haar 90ste een boekje over de interne aangelegenheden in een zorgtehuis, waar ze tijdelijk terecht komt na een val: ‘Geef me dan maar alleen de slagroom’. Met humor en ook een rebels kantje. Het is een hap, slik, weg boekje, dat je met een gevoel achterlaat dat je nooit rolstoelafhankelijk wilt worden. Gelukkig wel met een happy end. Het gaat weer helemaal goed met deze avontuurlijke dame.
‘De Gouden Kooi’, van Camila Lackberg, is intrigerend, ook door het verrassend einde. Een Zweedse triller, die ik aan gebrek aan beter heb gekocht, maar waar ik toch van heb genoten. Hedendaags, hier en daar spannend. Ondanks het creepy randje, toch lekker leesvoer.
Nicolla Ammanti is een van mijn lievelingsschrijvers. ‘Zo God het wil’, is best een donker hardvochtig en bizar verhaal, maar het bruist aan alle kanten. Wat een ellende waar de mens in terecht kan komen en toch pakt het je.
En dan natuurlijk de boeken van Murat Isik, zoals ‘Verloren Grond’, over het Turkije in de jaren zestig, waar zonder opsmuk wordt verteld hoe een boerengezin in een klein dorp van de een op de andere dag ontworteld raakt. Nog fantastischer is: ‘Onzichtbaar’, over het leven in de Bijlmermeer.
Ook maf om te lezen is: ‘Jongen verslindt heelal’. Een overrompelende bestseller uit Australië van Trent Dalton. De twaalfjarige jongen Eli Bell weigert om te praten, maar weet ondertussen alles. Dat verhindert niet dat het ene na het andere probleem zich opstapelt. Het doet me denken aan het steengoede boek: ‘Bidden wij voor Owen Meany’, van John Iving, maar is toch anders.
Een ‘golden oldie’ is Inwijding van Elisabeth Haich. Het is een autobiografie met herinneringen aan vorige levens, waar Elisabeth de dochter was van een Egyptische Farao, en waar ze ingewijd wordt als priesteres. Als je van mystiek houdt, dan is dit, net als het boek van Geert Kimpen, een aanrader.
Mooi is: ‘Vrije wil en voorbestemming’ van Frans Langenkamp. Geen lijvig boekwerk waar je je door heen moet zien te wurmen, maar toegankelijke kost met als uitgangspunt of er wel zoiets bestaat als levensvrijheid. Kunnen we ons lot beïnvloeden? Frans Langenkamp legt het helder uit.
‘Er gaat niets verkeerd’, van Saskia Teppema is losjes op ‘Een Cursus in Wonderen’ gebaseerd. Steeds weer worden we getriggerd op dezelfde oude pijn. Hoe kun je daarvan loskomen? Soms kan iets onbenulligs dat je hele dag verstoren. Saskia Teppema weet raad. Een pareltje.
Boeken nemen je mee naar andere werelden, tillen je op naar nieuwe bewustzijnsniveaus. Men beweert dat de mens minder leest. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik ben in elk geval blij met elk goed boek en leg ook zelf mijn eigen ziel en zaligheid in het geschreven woord. Elke auteur vind het fijn om je mening te horen. Je weet nooit door wie en wanneer iets gelezen wordt en welke impact dat heeft. Ik waardeer in elk geval elke recensie, bol.com
Dankjewel alvast.
Veel liefs, Lilian
Wil je deze nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief op de voorpagina van deze website.
|
Boekentips, lekker lezen
