Het nieuwe jaar staat voor de deur Voor mij voelt het nu al als een wonderjaar, vol met nieuwe mogelijkheden. Eens te meer doorzie ik het kunstmatige, de schone schijn, en begrijp ik dat geluk een innerlijke alchemistisch proces is. Steeds meer lichten de sluiers op.

 

 

Deze laatste dagen van het oude jaar is voor velen een tijd voor bezinning. We keren naar binnen en rijzen boven onszelf uit om de zon te kunnen zien. We kijken door de illusies heen en weten dat genezing innerlijke vrede is. We maken ons op voor 2019, en leggen af wat ons niet langer dient. Het belangrijkste is misschien wel dat we ophouden met onszelf klein te maken. Minstens zo belangrijk is dat we stoppen met liefde buiten onszelf te zoeken. Dat heeft al voor zoveel ellende gezorgd. Kijk naar de geschiedenis, kijk naar de popiconen in de wereld.

Nu mijn nieuwe boek is geschreven, zit ik chill voor het haardje en kijk ook ik soms tv. Zoals altijd heb ik geen zin in geweldfilms, het journaal, de reclames. Dus dacht ik dat ik een alternatief gevonden had: muziekdocumentairs. De eerste ging over het tragische leven van Whitney Houston, daarna de indrukwekkende biografie van Bob Marley, toen de droevige carrière van Amy Whinehouse, en dan het megaverdriet van George Michael. Het is misschien nog wel heftiger dan films als: ‘Apocalypse Now’ of ‘The Dear Hunter’. Dit is het innerlijke Vietnam. Dit is een andere kant van het lijden. Hier gaat het over megasterren die allen op hun eigen manier hun stem wilden laten horen, de boodschap van liefde brachten, en die miljoenen harten wisten te bereiken. En toch gingen ze onder aan het succes, de roem, de hysterische aandacht, de paparazzi. Je moet wel heel stevig in de waarheid staan, wil je dan niet krankzinnig worden. Prachtige vrouwen zoals Whitney en Amy bezweken onder drugs, en wat ze niet allemaal over zich heen kregen. Ook Bob Marley werd belaagd en zelfs beschoten. George werd gekweld door het leven zelf, en toen hij zijn grote liefde vond, duurde het maar een half jaar.

Naar uiterlijke schijn hadden deze mensen alles, en toch waren ze diep ongelukkig. Iedereen wilde iets van hun. Eerst werden ze bejubeld, toen verguisd. In eerste instantie lijkt succes gewenst, maar het wordt uiteindelijk de ondergang. Deze sterren hebben het voor ons uitvergroot. Niets buiten ons maakt gelukkig. Dat geeft te denken en dan weet ik eens te meer: liefde is overal. Je hoeft het niet te zoeken. Liefde heeft iedereen lief. Het komt van de Bron en is daarom in ons. Liefde is bedoeld om uit te breiden, en niet om buiten jezelf te halen. Alle afscheiding verdwijnt wanneer heiligheid wordt gedeeld. Je bent al compleet, in jezelf.

Hoe anders zou het zijn geweest als deze artiesten in alle rust hun creativiteit en inspiratie mochten laten stromen, zonder belaagd te worden? Daar staat Amy, straalbezopen diep ongelukkig op het podium, en ze wordt uitgescholden omdat ze niet in staat is om te zingen. Zijn dat de fans? Waar is het mededogen voor deze gevoelige ziel? Alleen het ego wil iets krijgen. Logisch dat dan alles krankzinnig wordt. In heiligheid is geen oordeel. Het is wat wij mensen kennelijk moeten leren. Wat als Whitney, Amy, Bob, en George, totale oordeelloosheid hadden gekend? Wat als de wereld alleen maar dankbaar was geweest voor de geschenken?

In het heilig ogenblik gebeurt er niets dat er niet altijd is geweest. Als de sluier oplicht is de waarheid nog steeds hetzelfde. Het licht van de liefde is er altijd, maar nu kun je het zien. Dit inzicht maakt zoveel verschil. In het Licht van de Bron kunnen we totaal genezen. Whitney, Bob, Amy en George leven niet meer, maar hebben mij een grote les geleerd. Laten we in dit nieuwe jaar van niemand nog iets eisen. Laten we de heelheid en de verbondenheid vieren en de waarheid uitnodigen dat we één zijn. ‘One love, one heart,’ zong Bob Marley. Het is het verlangen om de Bron te kennen. Als deze les door de mensheid is geleerd, kan geen enkele ster meer doven. We zenden alleen nog maar de boodschap van liefde uit. Alle liefde begint bij jou. Eén enkele liefdevolle gedachte kan alles veranderen. Dat is de macht die ons is gegeven. Laten we er dan ook aanspraak op maken, zodat 2019 het wonderjaar wordt dat we ons wensen.

Heel dichtbij gloort de horizon en worden we uitgenodigd om het oude denken, de oude wereld achter ons te laten. Kunnen we iedereen zijn goddelijke zelf laten zijn? Als we de wereld bevrijden van al onze meningen, zijn we zelf vrij. Vrijheid is het hoogste goed. Wie vrij is kan nooit oordelen, dan is alles mild en eeuwig.

Paul en ik wensen jou, dat jij je mag herinneren dat jij leeft en beweegt in volmaakte heiligheid, en dat jij vele wonderen kunt verrichten. Jij bént het wonder! Het wonder is altijd een teken van liefde. Laten we de liefde vieren en in 2019 de wonderen uitnodigen. Dank aan allen die naar de healings komen, mijn boeken lezen, degoednieuwskrant.nl bezoeken, het Angelfonds steunen. Dat jouw ster in 2019 mag stralen in oneindige vreugde.

Veel liefs, Lilian en ook van Paul

www.jijbenteenwonder.nl

 

Tot slot: Traditioneel maken we met kerstmis een ronde, vanuit het Angelfonds. Hartelijk dank aan allen voor de donaties, waardoor we weer mensen konden verrassen. Bijzondere dank aan Marianne Dudink, voor de facebook actie. Hierdoor hebben we beduidend meer gezinnen kunnen bereiken.

Het nieuwe boek: ‘Voorbij de Horizon’, zal binnenkort verkrijgbaar zijn. Is het werkelijk mogelijk om pijn en verdriet achter je te laten en gelukkig en zelfverzekerd door het leven te gaan? Ja, maar eerst maakt iedereen een reis door het bos. Het zijn juist de leerperiodes die je sterken. Voorbij de horizon is er nieuw land en is alles anders.

Op 9 en 10 februari zijn we de laatste keer in het Lighthouse in Vlissingen. Het pand is verkocht. De reis naar Sardinië is vol. Op 25 februari start een nieuwe groep voor zeven heilige vrouwen. De agenda wordt altijd bepaald door de kosmos. Wie weet waar 2019 ons brengt.

• Vorige
• Volgende