|
Soms gebeuren er rare dingen. Ik was vlijtig bezig met mijn derde boek toen ik op 10 januari via de mail in contact kwam met Chin May. Na een ernstig fietsongeluk raakte haar man in een coma, met alle gevolgen van dien. De weg van het herstel en dan ook nog eens met afasie: ik weet er alles van.
Ik dacht dat Chin May blij zou zijn met een lotgenote als ik. Enthousiast vertelde ik over wat ik met Paul heb meegemaakt en de vele wonderen. Ze wilde er niets van weten. Dat stemde me verdrietig, maar toen ik afscheid nam kwam er een prachtige mail. Zo mooi, dat het me op het idee bracht om samen een boek te schrijven.
De bedoeling was om onze ervaringen met onze mannen op papier te zetten, maar het werd een gesprek over filosofie, spiritualiteit, de maakbaarheid van het leven, eenheid versus heelheid, en vreugde versus verdriet.
Er zweefden vlinders door het verhaal, maar wij zijn zo tegenovergesteld dat we af en toe het bijltje erbij neer wilde leggen, ik bedoel gooien. Waar zijn we aan begonnen?
Toch was het boek in een maand klaar. Het is geschreven, de cover is in de maak, en als de tekst geredigeerd is kan het naar mijn uitgever. De titel is:Tienduizend kusjes. Kusjes die wij onze mannen geven, want als het om de liefde voor onze partners gaat, komen we wel degelijk op hetzelfde uit. Liefde dus. En die liefde is wederkerig, want onze mannen houden ook van ons. Op papier sparren met een iemand die je nog nooit hebt ontmoet, is een van de betere uitdagingen. Zeker als die iemand ook nog eens over een heldere intelligentie beschikt en de confrontatie niet schuwt. Geen van beide nemen we een blad voor de mond. Het is een boek van twee vrouwen die naar elkaar reiken in een poging om de verschillen te oververbruggen. En of dat lukt?
Morgen gaat de zon weer schijnen. De zon is er altijd, al kan hij soms lang achter een wolkendek schuilen. Zo gaat het ook met ons innerlijk licht. Al waan jij je nog zo in het donker, je bent omringd door licht. Waar liefde is kan geen droefheid bestaan. Pas wie in liefde is kan wonderen zien, die er steeds zijn en ons omringen.
De wonderstaat is een keuze. Tot ziens op het Wonder Symposium, 5 maart ,in Voerendaal.
Lilian
Wil je deze nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen? Schrijf je dan in.
|
De natuur komt tot leven, de vogeltjes laten zich weer horen. En er gebeuren bijzondere dingen.
