Wanneer zijn we het gedoe moe? Wanneer stoppen we om met de gekte mee te gaan? Om dit alles van ons geloof te voorzien? Om ons te verschansen achter muren?

 

 

Het lijkt erop dat ons leven onmogelijk wordt gemaakt. Dit alles onder de dekmantel van een of ander virus, waarvan complotdenkers zeggen dat het in een laboratorium is gefabriceerd. Thrillerschrijver Dean Koontz heeft het huidige virus bijna veertig jaar geleden al voorspeld. In zijn boek ’Eyes of Darkness’ schrijft hij dat ‘Wuhan-400’, in 2020, voor wereldwijde paniek zou zorgen. En ook dat het weer zou verdwijnen. Je hebt het vast op internet zien langskomen. Het plan lag allang klaar, en wordt nu met volle kracht vooruit, uitgevoerd. Bange mensen zijn gemakkelijk te manipuleren, maar ondertussen zijn er velen die dit alles doorzien. Dat is het goede nieuws.

Ik herinner me, jaren geleden, dat ik de dvd van Marcel Messing bekeek: ‘Worden Wij Wakker’. Ik schoot zowat tegen het plafond. Mindcontroll, massale vaccinaties met nano chip implantaties, de politiestaat, totale controle, geen contact geld, het opvoeren van straling (5G), camera’s, Big Brother, en nog zoveel meer, waar ik niet eens op in wil gaan. En er waren meer lezingen over dit thema. De New World Order, de bankiers, de media, de politiek. Het is allang geleden dat ik me hiermee bezig heb gehouden. Dat dit zou gaan gebeuren zoemt al decennia ’s rond. Dat we gemanipuleerd worden is oud nieuws. En opeens gebeurt het, en bevinden we ons in een surrealistische, half psychotische, toestand. Er is geen kip op straat, behalve veel politie en het leger als controlerend orgaan. Hoe verdeeld alles en iedereen voorheen was, nu is er vanuit de wereldpolitiek eensgezindheid. Opeens komen de miljarden tevoorschijn, om de schijn van welwillendheid op te houden. Ik weet niet wat er achter de schermen speelt. Ik wil het ook niet weten, maar het wereldbeeld dat ons wordt voorgehouden is volkomen belachelijk. We moeten afstand houden, binnen blijven, bang zijn, en vooral niet verder kijken dan onze neus lang is. Het ligt er zo dik boven op, dat zelfs een blinde dit kan zien. Hoe lang doen we er aan mee? Zonder jou is er geen draagkracht.

We zijn misschien geschrokken, maar niet helemaal gek. Steeds meer mensen doorzien dit alles en laten zich geen rad voor ogen draaien. Laten we alert zijn, en weigeren om een externe macht ons leven te laten bepalen. We zijn vrij mens, weet je nog? Mag ik jou daaraan herinneren? Je bent soeverein, heilig, heel, compleet, genezen, onaantastbaar. Er is geen probleem. Het enige probleem is het geloof in de afscheiding. Nog meer goed nieuws. Dat probleem is al opgelost, omdat het eenvoudigweg nooit heeft plaatsgevonden.

Denk eens na. Waarom wordt juist de afscheiding van alle kanten benadrukt? Hou je verre van je medemens, minstens anderhalve meter. Bijeenkomsten worden afgelast. Waar doet je dat aan denken? Slik je werkelijk alles voor zoete koek? Je hoeft alleen maar te twijfelen aan je wat je zo zeker meent te weten, dat is al genoeg. Klopt het wel wat mij als wereldbeeld wordt voorgespiegeld? Wat kan ik doen, om dit keren? Het antwoord is simpel. Richt je niet zozeer op de wereld, maar op de macht die jou is gegeven. Ook jij kunt wonderen verrichten. Ook jij hebt recht op wonderen. Misschien denk je nu: ‘dat zal wel’, maar in het licht is niets onmogelijk. Door een wonder voor jezelf te vragen, vraag je het eigenlijk voor iedereen. We vertrouwen op wat we zijn. We richten ons verzoek tot de Bron, in de volste overtuiging dat we worden gehoord. Kun je dat doen? Voor jezelf en voor de wereld? Zeg gewoon, stilletjes voor jezelf: ‘Ik heb recht op wonderen.’ Dat is al heel wat.  

Wanneer we in liefde zijn, verdwijnen onze gedachten van angst en afscheiding. We brengen illusies naar de waarheid. Het grijze web, de sluier, lost op. Onze geest wordt weer helder. Denk je nou werkelijk dat de Bron ziekte, of een virus, heeft geschapen? Dat is onmogelijk. Dus dan moet het wel een illusie zijn. Illusies kunnen alleen maar bestaan als je erin gelooft. Dat is het enige wat het in stand houdt. Het lijkt alsof we geconfronteerd worden met een veelvoud aan problemen, overweldigend in aantal en complexiteit. Als je er naar kijkt, dan is paniek een normale reactie is. Dat is ook de bedoeling. Je verwordt tot slaaf van angst, zonder de herinnering aan de macht die jou ter beschikking staat. Hoe zou het zijn als ik de oplossing al in handen had? Er is maar één probleem, en ook maar één oplossing. Het probleem van de afscheiding, (wat het enige probleem is), heeft nooit plaatsgevonden! Je kunt de Bron niet verlaten! Kun je hier even bij stilstaan? Je hebt nu toch niets anders te doen.

Het probleem is dat we de oorzaak niet zien. We denken dat het zich in de buitenwereld bevindt. Om het probleem op te lossen, zullen we het eerst moeten herkennen. Als we kunnen zien dat het geloof in de afscheiding de basis is van álle problemen, dan kunnen we het bij de wortel aanpakken. Dan kom ik uit bij wat Paul steeds verkondigt: ‘Eén met de Bron, en niets anders!’ Waar is dan het probleem? Kun je je voor één moment losweken uit het werelds drama, en je oordeel opschorten? De wereld vergaat niet, dat durf ik te garanderen. Dat is al zo vaak voorspeld, dat het saai begint te worden. Zou het kunnen dat we juist nu gaan beseffen dat we uit elke opgelegde gevangenis kunnen ontsnappen? En dat uit deze manipulatie duizend keer meer goeds uit voortkomt, dan wat in het oorspronkelijke script stond geschreven? Opeens zijn we wakker in het besef dat niets ons kan scheiden van de liefde die we zijn. Dan heeft dit gedoe zijn doel gediend, omdat we het doorzien. Dan kiezen we voor de waarheid dat we dóór en dóór krachtig zijn.

Laten we onszelf weer in eigendom nemen en de hypnose doorbreken. Onze enige functie is om de wereld te verlichten. Er is niets dat mij kan tegenhouden. Laten we uit de matrix stappen, en dit zien als een enorme kans om te vergeven. Laten we ons herinneren dat vrede ligt in de weigering om onszelf te misleiden met welk probleem dan ook. Ik verzoen mij met de Bron. Ik ben vrij en in vrede. Ik laat mijn zicht niet belemmeren door schaduwen. Ik heb recht op wonderen, omdat ik onder geen enkele wetten sta dan die van de Bron. Laten we dat dan ook accepteren. Ik verwelkom het licht, de pure vreugde, en deel het met de wereld. Dit is hoe ik ben geschapen, die is wie ik ben, en jij ook.

Dag virus…en bedankt voor de boodschap.

Liefs Lilian

• Vorige
• Volgende