Heel af en toe is er een healing van Paul buiten de agenda. Deze keer was het een cadeautje voor een vriendin.  We zijn nog maar net begonnen of ik heb het idee dat ik in een diepe slaap val, wat niet zo is, want ik blijf bij bewustzijn.

Mijn hersens tintelen, dat breidt zich uit naar mijn gezicht waar het zacht blijft prikken. Het is iets nieuws, niet onaangenaam, wel vreemd. Paul is ver weg, we zijn allemaal ver weg. Naderhand vertelt de vriendin dat ze ons drieën in een buis van Licht heeft gezien, kippenvel op haar armen. Daarna zijn we moe en hoewel het nog vroeg is gaan we op tijd naar bed.

Ik bevind mij in een droom die me de hele nacht bezig houdt.  Ik zie een enorm licht, een oneindige zee van liefde. Ik baad er een tijdje in. Dan zie ik de overtuiging dat we los staan van het licht. Het is een schaduw, een sliertje. Het heeft geen betekenis, maar wel effect. Ik kijk naar miljoenen gedachten die in babylichamen worden geboren met als enige doel om deze overtuiging te ervaren. Al onze angsten, onze behoeften, ons verdriet en pijn, komt van deze ene gedachte. Ik ben alwetend in mijn droom. Ik kijk naar de vele baby’s, elk net even iets anders. In de een zit de energie van schaarse, de ander van ontoereikendheid, weer iemand die gelooft in zwakte, of menen iets te kunnen missen. Ieder mag wat hij gelooft gaan leven en gelijktijdig weet ik dat liefde de enige werkelijkheid is. In mijn droom lijkt het zo gemakkelijk om daar naar terug te keren. Het voelde als een eenvoudige keuze. ‘Ik hoef het maar te willen,’ hoor ik in mijn hoofd.

Vlak van tevoren had ik een droom waarin ik een stukje reclame had gekocht voor een veelbelovende film. Ik kreeg daar fikse rekeningen van, 13.000, 20.000 euro, en dat wel elke dag. Toen kwam ik in een ruimte waar achterin de zaal de film werd opgenomen. Op de een of ander manier wist ik dat het een waardeloze film ging worden. Ik maakte een vuurtje en verbrandde alle rekeningen. Ik werd wakker met weer een duidelijke stem in mijn hoofd: 'Nu ben je schuldenvrij.' De hele dag herhaalde ik dit als een mantra: 'Ik heb geen schulden meer, ik heb geen schulden meer'. Ik voelde me zo licht als een veertje.

De eerste droom (die van de film) is aards. De ander is universeel.  Ze sluiten naadloos op elkaar aan. Ware eenheid is alleen te ervaren als je een eind maakt aan alle flauwekul waarin je gelooft. Dan is het afscheid nemen van alle ‘blabla,’ zoals Paul dat noemt. Als die ene leugen verdwijnt, want het is er maar één, staat alles in het licht van de waarheid, zo liet de droom mij zien.

We doen van alles om maar iets te krijgen of dat er maar van ons gehouden wordt. In feite is dat wat in de wereld voor liefde doorgaat. Een grotere vergissing is niet mogelijk, want liefde is niet in staat ergens om te vragen. We zoeken liefde buiten ons, bij vrienden en partners, en vertrouwen er op die te vinden. Helaas werkt dit maar even, totdat we weer teleurgesteld zijn. Dan twijfelen we of het universum een vriendelijke plek is en voelen ons kwetsbaar. Liefde is geen tijdelijke ervaring, maar een eeuwige. Het is er altijd en het bevindt zich in ons bewustzijn. Ze stroomt door ons heen en komt ook weer terug. Om liefde te ontvangen moeten we haar geven. En om haar te geven moeten we haar ontvangen.

Hoe vrij zul je zijn als het lichaam niet langer als een beperking voelt, maar wordt ingezet om alles te omarmen? Dan laat je de grote stroom binnen en je verbindt je met al wat is. Jij bent in de Bron en de Bron is in jou. Je bent veilig, ademend. Je komt tot de ontdekking dat jij liefde bent, omdat je simpelweg niets anders kúnt zijn. Daarmee verdampt het geloof in behoefte. Wat een indrukwekkende ervaring is het ‘leven’ in een droom. Al is het maar dat je ooit op een stralende zonnige dag wakker wordt en denkt: ‘Hoe heb ik dit ooit bij elkaar kunnen fantaseren? Hoe heb ik ooit kunnen denken dat ik ook maar iets buiten mijzelf nodig heb. Alles is er al!’

I had a dream. Er is geen deur naar de hemel en er is ook geen drempel te nemen. Liefde en liefde zijn één en hetzelfde. Het is in de eenheid waar we vrij zijn om onszelf in al onze grootsheid te ontvouwen. Dan investeer je niet langer in een slechte film. Dan weet je dat je jouw geloof alleen maar hoeft te ontrekken uit iets dat gewoon niet waar kán zijn. Je bent die schim of die gedachte niet. Illusies kunnen worden losgelaten, dat is het leuke van illusies. En het leuke van de healings is dat je dit gaat inzien. De informatie zal tot je komen.

Mijn hersens prikken nog steeds. De dromen en uitstapjes zijn nog vers in het geheugen. Paul heeft mij ergens mee naar toe genomen, er is mij iets getoond. Iets van belang, waardoor iets in mijn innerlijk is verschoven. Wat is dat iets? Het is weten dat er niets tussen mijn oorsprong en bestemming ís, behalve een gedachte. Meer is het niet. En wat als een grote hand kwam en alle angst van ons wegnam? Zo werd ik vanmorgen wakker. Wat zouden we dan met onszelf meemaken? Dan zouden we onze verrukking volgen en mee bewegen met de stroom. Met liefde komt ook vertrouwen, ook dat werd mij duidelijk gemaakt. Ik ben niet de droom maar de dromer. Wij zijn volmaakt in staat om ons de Bron te herinneren. Dat is wat Paul steeds benadrukt.

Dít en niets anders!

Liefs Lilian

Wil je deze nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen? Schrijf je dan in op de startpagina van deze website.

Kleine mededeling:

Heb je de film Nosso Lar nog niet gezien? Het is alleen ondrive te bekijken en niet op Youtube beschikbaar, maar zeer de moeite waard. Eerst verschijnt er een venster. Klik dat gewoon weg, dan komt de film vanzelf te voorschijn.
https://onedrive.live.com/?authkey=%21AI_pWuFAh6kSYuc&cid=751D86A408B24BE9&id=751d86a408b24be9%211571&parId=751d86a408b24be9%21243&o=OneUp