Zender Arte wil met de documentaire ‘Cholesterol, de grote bluf’ laten zien dat de rol die cholesterol speelt bij hart- en vaatziekten al jaren sterk wordt overdreven.

 

Hoe kon één Amerikaans onderzoek uit de jaren vijftig, dat het aan bewijs ontbreekt, dat teweegbrengen?

Slechts enkele onderzoekers onderzochten ook de andere kant van het verhaal en stuitten daarbij op hevig verzet van Big Pharma en de voedselindustrie.

Weggelaten

Ancel Keys, een psycholoog van de Universiteit van Minnesota, publiceerde in 1953 een grafiek waaruit een duidelijk verband tussen de consumptie van verzadigde vetten en het aantal sterftegevallen als gevolg van hart- en vaatziekten moest blijken.

Keys wees cholesterol aan als boosdoener. Later bleek dat hij gegevens die in strijd waren met zijn theorie gewoon had weggelaten.

In landen als Frankrijk consumeerden mensen veel dierlijke vetten, maar kwamen hart- en vaatziekten relatief weinig voor.

Geen causaal verband

Er werd veel geld gepompt in onderzoek dat erop gericht was de hypothese van Keys – dat dierlijke vetten het cholesterolgehalte en daarmee het aantal hart- en vaatziekten doen toenemen – te bevestigen.

De onderzoekers kwamen echter tot de ontdekking dat cholesterol slechts een klein risico met zich meeneemt en dat er geen causaal verband is tussen cholesterol en hart- en vaatziekten.

Zondebok

De echte risicofactoren voor dergelijke ziekten zijn roken, hoge bloeddruk, obesitas en een gebrek aan lichaamsbeweging.

Ondanks deze bevindingen wordt er steeds meer geld geïnvesteerd in studies die cholesterol als zondebok aanwijzen.

Waarom blijft men volhouden dat er een verband is, terwijl het wetenschappelijk bewijs daarvoor ontbreekt?

Bekijk de documentaire hier in zijn geheel.

[Arte]

 

Bron: http://healthbytes.me/