Ik zwelg in verdriet. Verdriet van al die nare berichten; aanslag in Londen, St Petersburg, geweld tegen homo’s en dan als klap op de vuurpijl een gifgasaanval in Syrië.

 

 

 

Ik zie beelden van kinderen die schuimbekkend doodgaan en vraag me af wie die gek is die hier opdracht voor heeft gegeven, maar vooral ook hoe ver moet het komen om zoiets te doen.

Een slapeloze nacht later wil ik niet langer zwelgen in verdriet, maar in verbondenheid, in liefde en in licht.

Ik heb nog steeds geen facebook account en even twijfel ik vanochtend, want ik wil een kettingreactie veroorzaken aan liefde, licht en verbondenheid. Lief, lief medemens, dit is onze planeet, onze wereld, waarin wij samen wonen. Wij zijn hier niet zomaar. Ik durf dit met zekerheid te zeggen: alle levende wezens verlangen ten diepste om gelukkig, gezond, geliefd en veilig te zijn.

 

De crisis die we momenteel doormaken is allesbehalve leuk, maar wel nodig! Een crisis treedt op aan het eind van een tijdsperiode en geeft aan dat het oude niet meer werkt en het tijd wordt voor iets nieuws. Een crisis is een omslagpunt in de tijd, in de natuurkunde noemen ze het een chaospunt. Als die chaos mag bestaan dan wordt het een vruchtbare periode van vernieuwing en creativiteit, maar ons ego houdt niet van chaos. Het wil zekerheid, voorspelbaarheid en structuur! Daarom ontstaan in tijden van crisis vaak bewegingen die alles bij het oude willen laten. Het heeft er alle schijn van dat we op dit ogenblik in een chaospunt zitten. Wat doen we? Durven we verouderde patronen, ideeën, opvattingen los te laten of grijpen we terug naar onze zekerheden? Blijven we elkaar de schuld geven van de huidige crisis of gaan we voor een nieuw tijdperk?

Uiteindelijk moet elke rups een keer een vlinder worden of hij zich daartegen verzet of niet.

 

Ik hoor u denken, ja , maar hoe gaan we dat doen? Ik blijf bij mijn 3 basisingrediënten: verbondenheid, liefde en licht.In plaats van ons te concentreren op de beperkte doelen van de materialistische wereld, richten we ons op de onbegrensde mogelijkheden van de geest, van het goddelijke, het goddelijke in onszelf. Dat we de jeugd vertrouwen en hoop geven, dat ze mogen zijn zoals ze zijn. Dat alles wat gebeurt zin heeft, een bedoeling heeft. Dat we niet alleen zijn, maar gedragen worden door liefde, door het universum. Dat als we het moeilijk hebben we niet mogen vergeten dat iedereen zulke momenten kent, ongeacht ras, kleur, maatschappelijke stand, geloof of cultuur. Mensen die de wereld veranderd hebben begonnen hun weg door er geloof in te hebben. Want als jij dat geluk, jouw droom overdraagt en uitstraalt raak je weer andere mensen aan.

 

 

We zijn met zijn elkaar verbonden in een groot spinnenweb of rivier waarbij we elkaar ontmoeten en afslaan en misschien komen we elkaar weer tegen en misschien ook niet, maar we hebben elkaar ontmoet en geraakt. Al had hij veel te doen, Jezus vergat niet om zijn naasten zijn genegenheid te tonen door gewoon aardig  tegen hen te zijn. Zin in en voor het leven heeft volgens mij te maken met de zorg voor andere mensen, en dat zegt ook de Franse filosoof Levinas. Het antwoord is de kleine goedheid van Levinas. Dat klinkt filosofisch, maar het is ook heel concreet. Als u iemand op straat onwel ziet worden, gaat u daar naartoe en vraagt u: hoe gaat het met u? Onvoorstelbaar, maar dat gebeurt heel vaak niet . Mensen vallen dood op straat over de hele wereld en hele horden gaan eraan voorbij. Buschauffeurs worden zinloos in elkaar geslagen, net zoals brandweerlieden en ambulancepersoneel. Dat is de tijd waarin we leven, maar dat kunnen we keren. De remedie is het kleine goede, de individuele verantwoordelijkheid van de een voor de ander. Het klinkt misschien wat pastoorderig, wat belachelijk en onnozel, maar het is wat het is.

 

Elk kind, elk mens heeft recht op liefde nu en altijd. Liefde is net zo belangrijk voor ons als lucht, water, voedsel. Een leven zonder liefde is geen leven. Hoe meer je liefde geeft en anderen toestaat jou liefde te geven, hoe meer je het gevoel hebt dat je leeft. Het is onze plicht als ouders, als mensen onder elkaar om deze basisbehoefte met elkaar te delen: we willen allemaal liefde ervaren, weten dat we de moeite waard zijn om liefde te ontvangen en we willen zelf liefdevolle mensen zijn. Liefde voedt al onze basisverlangens, inclusief ons verlangen om met andere mensen te verbinden, om gekend te zijn, om veilig te zijn, om gelukkig te zijn, om succesvol te zijn en om vrij te zijn. Het leven is gestoeld op liefde. 

 

Wat we ook nodig hebben is dat we het licht zijn voor de ander, als deze even niet meer weet waar hij het moet zoeken. Dat je ook het licht bent voor jezelf. Vriendelijkheid, waardering, aandacht, vergeving en openheid hebben we allemaal nodig.

Laten we niet vergeten dat wat achter ons ligt en wat voor ons ligt, niks is vergeleken met wat in ons ligt.

Bedankt om dit te lezen en hopelijk inspireer ik je om de kettingreactie door te geven, niet alleen hand in hand, maar hart aan hart, in liefde en licht met elkaar verbonden.

Een paar gedachtes van grote mensen die al eerder geloofden in hun dromen en het verschil maakten door die kleine goedheid dagelijks te beoefenen:

”Niet iedereen is in staat grootse dingen te doen, maar we kunnen allemaal kleine dingen doen met grote liefde”. (moeder  Theresa)

“De goedheid van een mens is een vlam die wel verborgen, maar niet gedoofd kan worden”. ( Nelson Mandela)

“Wees de verandering die je in de wereld wil zien. “( Ghandi)

 

Judith©