Nieuwsbrief Lilian Ferru

 

 

Wil je deze nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen? Schrijf je dan in op de voorpagina van deze website.

 

Lieve Jij,

Hoe is het met je? Waar sta je met jezelf, terwijl je nu deze nieuwsbrief leest? Velen van ons zijn door een grote spirituele ontwikkeling gegaan. Steeds sterker begon het besef van eenheid te dagen, maar klopt het wel wat we allemaal hebben geleerd? Is wérkelijk alles met alles verbonden? Is het wérkelijk waar dat iedereen een aspect is van de goddelijke schepping, en dat voorbij de dualiteit van goed en kwaad, zelfs geen mening meer kan bestaan? Yeah, right…

Met alles wat er gaande is, lijkt het alsof het wereldgebeuren tot een climax komt, met de verkiezingen in Amerika. Als je het mij vraagt is het allesbepalend voor wie er gaat winnen. Wordt het Trump of Biden? En waar staat elke kandidaat voor? Trump vond ik voorheen grof en beledigend. Neen, ik was geen fan. In maart echter, moest ik mijn opinie herzien. Trump leek een volkomen ander mens. Hij sprak anders, straalde een bepaalde kracht uit en was goed op de hoogte. Sindsdien volg ik hem op de voet. Hij zegt dat we ons niet moeten laten domineren door angst. Hij is voor vrijheid van meningsuiting. Hij wil de macht teruggeven aan het volk. Hij is voor minder overheidsbemoeienis, verlaging van belasting, en heeft geen zin in oorlog. Hij zorgde voor rust met Noord Korea, vrede in het midden Oosten, en brengt levenslange vijanden bij elkaar. Ondertussen pakt hij de censuur van de ‘big tech’ bedrijven aan, tikt hij de farmacie op de vingers, en stelt medicijnen gratis beschikbaar. Hij wil dat de mensen weer normaal doen, weer samen komen, weer aan het werk gaan. Hij is zelfs drie keer genomineerd voor de nobelprijs van de vrede.

Als ik in Amerika zou wonen, dan zou ik nog niet zo lang geleden een democraat zijn geweest. Ik vond het fantastisch dat Marianne Williamson zich kandidaat stelde. Toen zag ik het al helemaal voor me, hoe ze Trump het vuur aan de schenen zou leggen. Ze kwam niet heel ver, en uiteindelijk werd het Biden. Iemand die nu het liefst het land in een volledige lockdown wil duwen, mondkapjes wil verplichten, en nog meer van die enge dingen waar elke vrijheidsdenker van huivert. Hij wil de grondwet veranderen, de belasting verhogen, en de industrie aan banden leggen. Vaak komt hij verward over, dan denkt hij dat George Bush zijn tegenstander is, of is hij vergeten in welke stad hij zich bevindt. Ondertussen is hij in allerlei corruptieschandalen verwikkeld.

Waar Trump een boodschap heeft van vertrouwen, (In God we Trust), speelt Biden in op een donkere winter van angst. Het doet me denken aan het mooie liedje van Wende: ‘Als de liefde niet bestond’. Wat dan? ‘Dan zal alles stil staan. De aarde zou verkleuren, met overal gesloten deuren. Als de liefde niet bestond, was de wereld uitgestorven en zou de zon niet langer stralen. Als wij elkaar niet meer begrijpen, wordt de wereld koud als ijs. Je adem zou bevriezen, als de liefde zou verliezen’. Of in mijn woorden: waar angst is, bestaat geen liefde. Waar geen liefde is, is geen leven, dan is alles doods onder een net van vrees. Alles wordt grauw en dof.

Hoewel ik niet weet waarom bepaalde dingen gebeuren, kan ik alleen maar hopen dat ons een zombiewereld wordt bespaard, waar iedereen zich achter een mondkapje verschuilt. Alsof dát de redding is. Het leven is ons gegeven, daar mogen we op vertrouwen. Het is de goddelijke liefde die ons door elke ervaring draagt. Het is het licht in ons dat ons behoedt, maar dan moet je er wel aanspraak op maken. Het is aan ons of we in het moeras van de blabla willen verzuipen, of ons gaan verheffen naar de hogere regionen van innerlijk weten. Wij zijn zelf verantwoordelijk voor waar we ons bevinden.

De komende verkiezingen zullen allesbepalend zijn voor ons landje. Als Trump wint, kan Europa niet achterblijven. Dan zijn al die tegenstrijdige regels al helemaal niet meer vol te houden. Als Biden wint, dan houd ik mijn hart vast. En och, er is nog zoveel meer gaande. Hoe de mensheid is voorgelogen, hoe we zijn gemanipuleerd, wie onze leiders zijn, en wat de machtshebbers zoal op hun kerfstok hebben. Hoe kun je dan, in godsnaam, nog de volmaaktheid van de schepping zien?

Het ego zoekt steeds naar fouten en naar wat slecht is. Het speurt naar zonde en schuld. Dat is dan ook wat we te zien krijgen, in de film die we het leven noemen. Ik vraag me steeds af: wat zou liefde doen? Liefde kijkt neutraal. Als ik Biden als slecht zie, dan zal ik alles negeren wat dit tegenspreekt. Goed, ik zou nog steeds niet op hem stemmen, maar ik kan wel met mildheid naar het toneel kijken. Ik kan in alles onschuld zien en in elk mens, ongeacht zijn politieke ideeën, het licht erkennen. Het laatste oordeel is juist dat er geen oordeel meer is. Er is geen slechterik die verslagen moet worden als iedereen is vergeven. Dat is de enige manier om ons te herinneren dat ook wij onschuldig zijn. Vergeving is de enige manier om ons te herinneren dat ons ware thuis de Bron is. Het is de enige manier om de aarde niet te laten bevriezen in angst.

Waarom doen mensen wrede dingen? Omdat ze denken dat ze geen liefde zijn. Diep in hen is er een wanhoop, omdat ze menen dat ze hun onschuld zijn verloren. Hoewel iemand zichzelf kan misleiden, verlangt elk mens naar liefde, naar de grootsheid die in hem is. Laten wij dan met liefde kijken naar alles wat voor onze neus verschijnt.

Wat als liefde niet meer bestond? Waar zouden we dan met onszelf zijn? We zouden oneindig dwalen en verdwalen. Maar wat als alle ellende slechts een masker is, waarachter de liefde van de Bron verborgen ligt? We kunnen voorbij het rookgordijn zien, als we daartoe bereid zijn. Als we in plaats van oordelen, een zegening geven bloeit alles op. Dan is er leven, omdat er liefde is

Het is zo gemakkelijk om te oordelen, maar zonder liefde belanden we in een dor landschap waar niets groeit. Wat staat ons dan anders te doen dan lief te hebben? Hem? Haar? Ja, hem en haar ook, want als er geen liefde is, dan is er niets. Klopt het wel wat we de laatste jaren hebben geleerd? Natuurlijk, maar nu is het aan ieder van ons om standvastig te zijn, in wat we weten wat waar is.

Dat de beste moge winnen voor het hoogste goed van allen. Liefde kan nooit verliezen, omdat het er altijd is. Het is wie en wat we zijn…

Liefs, Lilian

Het liedje van Wende