In de spraakmakende, onthullende video hieronder treedt een grote verscheidenheid aan sprekers, afkomstig uit een breed scala van verschillende rassen en culturele achtergronden op in de uitvoering van een stuk in gesproken woord.

 

Ze maken een belangrijk punt: we zijn niet wat we lijken. Er zit meer in ons als individu dan dat de buitenkant laat zien, dan welke godsdienst we belijden of waar we geboren zijn; onder al deze uiterlijke kenmerken zijn we één. We zijn mens! Dus als we iemand veroordelen gebaseerd op hun uiterlijk, ontzeggen we ons de ontdekking van het ongelofelijke wezen dat onder het oppervlak bestaat. Het is zowel een verloren kans aan onze kant als een onrecht aan de ander ten aanzien van diens recht om gezien te worden als een heel en volledig persoon.

Het herinnert me aan de eerste keer dat ik naar Toronto verhuisde. Ik kwam uit een heel klein dorp in het noorden van Brits Columbia (Noord West Canada), waar maar weinig culturele verscheidenheid is. Toen ik daarheen verhuisde, begon ik te werken als ober in een Italiaans restaurant en ontmoette ik verscheidene Sri Lankese en Indiase koks in de keuken. Ik kan me herinneren dat ik dacht: “ik zal nooit hun namen kunnen onthouden en ik heb waarschijnlijk helemaal niets met ze gemeen”. Ik was geen racist, ik was gewoon nooit eerder blootgesteld aan andere rassen of culturen en nam aan dat ze heel anders waren dan ik. Toen ik ze leerde kennen, realiseerde ik me hoe dom deze houding was en dat het enige verschil tussen ons onze uiterlijke verschijning was.